نگاهی متفاوت به بازی‌های المپیک ریو از دریچه ورزش همگانی

گروه ورزشی « نسیم آنلاین »، المپیک فرصتی است که کشورها تمام ظرفیت‌های خود را جهت نمایش توانمندی ورزشی به کارمی‌گیرند تا قدرت خود را به رخ جهانیان بکشانند، دیگر روح المپیک فقط بالاترین، سریعترین و قویترین با حفظ روحیه جوانمردی و رفاقت نیــست و صحنه‌های رقابت بعضا به جــدال قدرت‌های سیاسی تبدیل شده است. ولی حضور در این رخـداد عظیم ورزشی و دیدن فرهنگ‌ها، آداب و رسوم، لباس‌ها، زبان‌ها، رنگ‌ها و البته رویدادهای زیبای ورزشی آرزوی هر ورزش دوستی است.

کشور برزیل میزبان المپیک 2016 با فرهنگ و تمدنی کهن و افتخاراتی که با آمدن نام آن کشور ، ورزش و خصوصا "فوتبال زیبای آن ذهن هر فردی را مشغول می‌کند از مدت‌ها در تدارک برگزاری باشکوه این رویداد عظیم بوده است چرا که نگاه تمام دنیا به شهر ریو محل برگزاری این مسابقات بود، از فرودگاه که وارد شهر می‌شوید تبلیغات شهری و فضای شهر انگار هنوز برای انعکاس این مسابقات مهیا نشده بود. خبری از بیلبوردهای عظیم، تبلیغات گسترده و یا حتی راهنماهای محل برگزاری آن چنان که باید باشد وجود نداشت.

انگار هنوز هم مردم شهر ریو، میزبانی مسابقات المپیک را باور نکرده بودند. کم کم به مرکز شهر که رسیدیم نظم در ترافیک، زیبایی خیابان‌ها و احترام به قوانین و مقررات از سوی مردم خودنمایی می‌کرد، اما چیزی که از همه برای بیننده عجیب است عرق ملی و علاقه دیوانه وار مردم برزیل به لباس تیم ملی است از هر 10 شهروند حداقل 6 نفر لباس زرد خوشرنگ برزیل را به تن کرده و تردد می‌کنند و جالب اینکه فروشگاه‌ها، مغازه‌ها و حتی دکه‌های متعددی در سطح شهر لباس برزیل را می فروشند، سادگی مردم در پوشش، در رفتار و خوشرویی و مهمان نوازی از دیگر ویژگی‌های مردم برزیل است، با اینکه مشکل زبان انگلیسی و برقراری ارتباط کلامی در این کشور خیلی دشوار است ولی آنها با لبخند، نگاه و کلماتی که به هیچ عنوان متوجه نمی‌شوی سعی در خوشامدگویی و برقراری ارتباط کلامی با شما را داشتند.

استقبال چندانی هم در سالن‌های ورزشی ازمسابقات به استثنای چند رشته در این المپیک نبود اما زمانی که برزیل مسابقه‌ای داشت جمعیت عظیم مردم با همان لباس‌های قشنگ و شعارهای هماهنگ همه را خیره می‌کرد.

اما چیزی که بسیار تامل برانگیز و شاید مهم برای من بود سیل عظیم مردمی بود که بعد از غروب خورشید در کنار ساحل به ورزش می‌پرداختند، جاده ای که در کنار ساحل زیبای ریو فقط برای پیاده‌روی ساخته شده بودو جمعیت زیادی را بدون اینکه نگران تردد اتومبیل و یا موتورسیکلت باشند به ورزش ترغیب می‌کرد. از همه مهمتر حریم ساحل بودکه شهرداری با نصب تورهای والیبال و دروازه‌های فوتبال مکان مناسبی را جهت ورزش شهروندان مهیا کرده بود. در این حریم خبری از ویلا و یا مجتمع‌های مسکونی دولتی و یا خصوصی نبود و هر روز جمعیت کثیری از مردم جوان و پیر، زن و مرد با فراغ بال در کنار ساحل ورزش می‌کردند، دو روز آخر هفته که واقعـــا انگار همه برای ورزش کردن از خانه بیرون می‌آمدند و برنامه ورزش خانوادگی اولین برنامه روز تعطیلشان بود. هم پیاده روهای شهر و هم مکان‌هایی که شهرداری برای ورزش در پارک ها و کنار خیابان‌ها تعبیه کرده بود ممـلو از جمعیت مـــردمی بود که عاشقانه ورزش می‌کردند.

با خود گفتم شاید یکی از عواملی که باعث خوشرویی مردم این کشور است و یا احترامی که به هم می‌گذارند و نظمی که در شهر وجود دارد، اثرات همین ورزش همگانی باشد و یا شاید درخشش تیم‌های ملی این کشور در رشته‌هایی مثل فوتبال ، والیبال و... هم از تاثیرات همین ورزش همگانی است، کشوری که بیشتر مردمش ورزش همگانی را در برنامه هفتگی خود دارند به طور قطع در ورزش قهرمانی هم موفق‌اند، اینجا بود که به یاد پیام ریاست محترم جمهور افتادم که گفتند " ورزش قهرمانی از دامان ورزش همگانی متولد می‌شود."

محمدرضا اسد، مدیر کل دفتر توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش