علی فریدونی

اگر می‌خواهیم با دست خودمان، فرهنگمان را نابود کنیم، بسم الله!

کدخبر: 2065128

علی فریدونی عکاس پیشکسوت دفاع مقدس و خبرگزاری جمهوری اسلامی، در این یادداشت شفاهی به انتقاد از طرح ساماندهی و یکسان‌سازی گلزارهای شهدا پرداخت.

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین » ؛ علی فریدونی* - ما با همسان‌سازی مخالف هستیم بلکه بایدکار کارشناسی و پژوهشی شود. نباید یک شبه تصمیم بگیریم که گلزارهای شهدا را همسان‌سازی کنیم. این گلزارها، قبرستان‌های معمولی نیستند، این مکان‌ها، جای کسانی در دوران دفاع مقدس، الگوهای ما بودند و الگوهای بچه‌های ما در آینده هستند.

ما سال‌های سال در کنار رزمنده‌ها بودیم و قداست آنها، گفتار آنها، مادران و پدران آنها را دیدیم و در عملیات‌های مختلف با رزمندگان زندگی ‌کردیم.

من در کنار این رزمندگان بودم و با آنها گفت‌وگو و دیالوگ‌هایی داشتم و بارها و بارها در کنار من شهید شدند که الآن همان حرف‌های آنها به روی وصیت‌نامه‌هایشان منتقل شده و تعدادی از آنها هم برای روی سنگ قبرهایشان انتخاب شده‌اند که این‌ها تاریخ و فرهنگ دفاع مقدس ما هستند و ما باید این‌ها را به همان شکلی که هستند، حفظ کنیم.

من هشت سال در دفاع مقدس و در بیش از 20 عملیات، بیش از 20 هزار فریم عکس گرفتم و وقتی گلزار شهدا می‌آیم و سنگ‌مزارهای شهدا را می‌بینم، خاطرات آن موقع، برایم زنده می‌شود، نمی‌شود الان بدون کارشناسی، بولدزر برداریم و همه این‌ها را خراب کنیم.

این سنگ‌مزارها، ارزش هستند که باید حفظ شوند، اگر چند صباح دیگر، اینجا را به بهانه همسان‌سازی از بین ببرند، من هم نابود می‌شوم چرا که بخشی از تفکر و جنگ تحمیلی‌مان را برای ما دفاع مقدس بود، از بین رفته است.

جنگ ما، مثل جنگ‌های جهانی و جنگ‌های دیگری که الان در برخی کشورها جریان دارد، نیست، بلکه جنگ ما، جنگی اعتقادی بود که همه قشرهای مردم در آن حضور داشتند. در عکس‌هایی که من ثبت کردم از بسیجی 12-13 ساله که تفنگ کلاشینکف از قدش بلندتر است تا پیرمرد 70 ساله حضور دارند.

ما باید این آرمان‌ها و ارزش‌ها را حفظ کنیم و به آن‌ها احترام بگذاریم، ما نباید فراموش کنیم که تمام زندگی‌مان و تمام آرامش‌ امروزمان را مدیون آن‌ها هستیم نباید این خاطرات و آثار را یک‎‌شبه و بدون کار علمی- پژوهشی از بین ببریم.

یادم است شب قبل از عملیات، بچه‌ها، کوله‌پشتی‌هایشان را می‌بستند، اسلحه‌هایشان را پاک می‌کردند، با همدیگر خداحافظی می‌کردند و با همان کلاشینکف ساده می‌رفتند دشمن تا دندان مسلح را از پا در‌می‌آوردند.

این‌ها برای ما ارزش است. اگر ما توانستیم این‌ها را حفظ کنیم، جمهوری اسلامی و آرمان‌های دفاع مقدس را حفظ کرده‌ایم. ما با این‌ها زندگی می‌کنیم و با این‌ها در دنیا مطرح هستیم.

بارها غربی‌ها و شرقی‌ها هم به این موضوع اعتراف کردند و گفته‌اند که این فرهنگ را باید از ما بگیرند، متأسفانه الآن، مسئولان ما سیاسی عمل می‌کنند و از فرهنگ دوران دفاع مقدس غافل شده‌اند و افراط و تفریط می‌کنند، در حالی که باید برای چنین موضعی، کار کارشناسی کنیم.

وقتی می‌خواستند مصلی تهران را بسازند، مسابقه بین‌المللی گذاشتند و تمام طراحان دنیا در آن شرکت کردند و تا دو سال روی طرح‌ها کار کردند، چرا نباید چنین کاری را برای جای مقدسی مثل گلزارهای شهدا انجام بدهیم در حالی که شهرداری در سال میلیاردها میلیارد، هزینه زیبا‌سازی می‌کند.

همان طوری که تا حالا توانستیم روی پای خودمان بایستیم و طراحی بکنیم، می‌توانیم کار پژوهشی و علمی بکنیم تا کار زیباسازی گلزارها با حفظ شأن شهدا انجام شود نه این که عجولانه تصمیم بگیریم و با بولدزر، مزارها را خراب کنیم.

همه این مزارها را به همان شکلی که هستند باید حفظ کنیم اگر این‌ها را از خانواده شهدا بگیریم، همه چیز آنها را گرفته‌ایم، مادری که فرزندانش را تقدیم این انقلاب و آب و خاک کرده و مزارشان را بعد از شهادت آراسته است، اگر این را هم از او بگیریم، دیگر چه می‌خواهیم به او بدهیم.

اگر خدای نکرده یک روز این اتفاق بیفتد و این مزارها به بهانه همسان‌سازی، از بین بروند، آن روز باید جوابگوی این شهدا باشند که دانسته یا ندانسته، این‌ها را تخریب کردند.

اگر این کار آگاهانه، صورت گیرد، اگر من باشم آن فرد و مسئول، باید بارها مورد مؤاخذه و حتی اعدام شود، ما باید با فرهنگ مقدس خودمان روی پای خودمان بایستیم و زندگی بکنیم.

اعتقادات و شِعارهای دفاع مقدس ما باید حفظ شود، این سنگ‌نوشته‌ها باید حفظ شوند، سنگی که روی آن، صفحه قرآن باز شده و آیه قرآن نوشته شده است، این‌ها بخشی از آرمان‌های اصلی ما هستند که باید حفظ شوند.

مادری که مزار و کتیبه فرزند شهیدش را آرایش کرده، شمعدانی گذاشته یا جاروی کوچکی که با آن مزار شهیدش را جارو کرده است، همه این‌ها برای ما عزیز و مقدس است و باید آنها را حفظ کنیم.

ما نباید از غربی‌ها یا شرقی‌ها الگو بگیریم بلکه خودمان باید الگوپرور باشیم، الآن، میلیاردها دلار هزینه می‌کنند که فرهنگ دفاع مقدس را از ما بگیرند و با تبلیغاتشان روی جوان‌های ما کار می‌کنند، اگر ما اینها را از دست بدهیم، همه چیزمان را از دست می‌دهیم.

متاسفانه، برخی افرادی که مسئولیت دارند، کاری می‌کنند که این اتفاق بیفتد و چیزی از فرهنگ دفاع مقدس برای نسل چهارم و پنجم ما نماند، بچه من نسل سومی است، الان از دوران دفاع مقدس، چه چیزی داریم که نشانش بدهیم.

همه نمادهایی را که از شهدا در شهرهای مختلف بوده، پشت سر هم، را از بین می‌برند. امیدوارم دستی پشت این مسئله نباشد اما باید کار کارشناسی و پژوهشی کنند، هیچ‌کس حتی خانواده شهید هم از زیبایی بدش نمی‌آید و از آن استقبال می‌کند. اما اگر یک شبه و عجولانه، بخواهند مزارهای شهدا را به بهانه همسان‌سازی تخریب کنند، خیلی‌ها جلوی این کار می‌ایستند، ما عکاس‌ها و بچه‌های باقیمانده دوران دفاع مقدس هم جلوی این کار را می‌گیریم.

من به عنوان یک عکاس، از مسئولان فرهنگی مخصوصاً در شهرداری انتظار دارم که اجازه ندهند چنین اتفاقی برای گلزارهای شهدا بیفتد.

این گلزارهای شهدا، یک شبه بوجود نیامدند، حتی الان هم بعد از گذشت 28 سال از جنگ، شهید می‌آورند و تدفین می‌کنند که این‌ها، آدم‌ها را متحول می‌کنند.

کشور ما با این الگوهای دفاع مقدس، می‌تواند روی پای خودش بایستد اما اگر این‌ها را بگیریم همه چیزش را از او گرفتیم و غربی‌ها هم دنبال همین هستند، همان طور که این اتفاق در جمهوری آذربایجان افتاد و غربی‌ها، بعد از فروپاشی شوروی سابق، تفکر خودشان را در این کشور گسترش دادند.

آیا ما خرمشهرمان را حفظ کرده‌ایم؟ خرمشهری که ویرانه کردند و خونین‌شهر شد، ما وجب به وجب خرمشهر شهید دادیم تا بتوانیم آن را آزاد بکنیم، اما آیا از این اتفاق، سمبلی برای نسل آینده نگه داشته شده است؟ چرا نباید در خرمشهر، چهار تا از ساختمان‌هایی را که میلیون‌ها گلوله خورده بود، قاب شیشه‌ای می‌گرفتند تا موزه شود.

اگر چنین اتفاقی در ژاپن، فرانسه و یا اروپا می‌افتاد، کل شهر را موزه می‌کردند، والله این کار را می‌کردند.

سال گذشته برای سالگرد فاجعه حلبچه که یک شهر کوچک، دعوت شده بودیم. در آنجا، قدر داشته‌های خودشان را دانسته بودند، ماشینی که توی حلبچه مردم را سوار کرده بود و همه‌شان شهید شده بود، آن ماشین را یک موزه کرده بودند و مردم مثل امامزاده آن را زیارت می‌کردند و در قبرستان‌هایشان برای شهدا، طراحی‌های زیبا کار کرده بودند.

الآن نسل چهارم و پنجم ما به خرمشهر می‌رود اما چیزی از دوران دفاع مقدس نمی‌بیند، فکر می‌کنم مثل قضیه طبس، دست‌هایی در کار است. در طبس، دولت دستور دارد هواپیماهای جنگنده، محل استقرار نیروهای امریکایی و تجهیزات آن‌ها را بمباران کردند. آن جا می‌خواستند آثار و اسناد را از بین ببرند، این جا هم خواستند آثار دفاع مقدس ما را از بین ببرند.

فرهنگ دفاع مقدس ما باید برای نسل‌های بعدی حفظ شود، اگر این فرهنگ را از بین ببریم، همه چیزمان را گرفته‌ایم و نابود شده است، اگر می‌خواهیم با دست خودمان، فرهنگمان را نابود کنیم، بسم الله؛ وگرنه باید دست از این کج‌سلیقگی‌‎ها برداریم و همان‌‌طور که بارها، رهبری هم گفته‌اند، آرمان‌های خودمان را حفظ کنیم.

امیدوارم روزی بشود که مسئولان ما به خودشان بیایند و آرمان‌های ما را از ما نگیرند و خدا هم به آنها کمک بکند که ان‌شاءالله اصلاح بشوند.

* عکاس پیشکسوت دفاع مقدس

ارسال نظر: