در یکسالگی برجام انجام شد؛

جشن دولتی برای فرود هواپیمای فرانسوی در آشیانه انقلاب

کدخبر: 2083293

امروز که بیش از یک سال از اجرای تمامی تعهدات ایران در برچیدن فن آوری هسته‌ای می‌گذرد، مردم به جای آنکه ورود سرمایه را ببیند تا مشکل آلودگی هوا، اشتغال و آب‌شان حل شود، دولتمردانی را می‌بینند که در آشیانه انقلاب، پریدن هواپیمای ساخت کارگران فرانسه را جشن می گیرند.

گروه سیاسی « نسیم آنلاین »،‌ پنج شنبه بیست و سومین روز از دی ماه سال یکهزار و سیصد و نود پنج، وزیر راه و شهر سازی چنان از ورود یک فروند هواپیمای ایرباس به مهرآباد ذوق زده شده بودند که شاید حضرت ابراهیم در کهولت سن از تولد اسماعیل آنقدر خوشحالی نکرده باشند. آن هم در کشوری که همین چند سال پیش یعنی درست در پانزدهم بهمن ماه 1387 در سی امین سالگرد انقلاب اسلامی و پس از دو سال تلاش، ماهواره تمام ایرانی امید توانست در مدار فضا قرار گیرد.

وزیر محترم، خبرنگاران، دولتمردان و مدیران زیر مجموعه اش را جمع کرد تا طبق بیانیه وزارت راه و شهرسازی با فرود ایرباس، ورود عزتمندانه و غرورآفرین و در خور تمدن‌ ایران، به اقتصاد جهانی را، به عنوان یک نماد جشن بگیرد، آن هم در کجا؟ در آشیانه ای که مزین به نام انقلاب است، انقلابی که شعار اصلی اش "ما می توانیم" بوده و هست.

آشیانه انقلاب، شاهد بود که چگونه یک وزیر ایرانی، میان هوا و زمین، مدیر فرانسوی را منجی وار به آغوش کشید. تا همه دنیا ببینند، کشوری که هفت سال قبل، با پرتاب ماهواره ادعای تسخیر فضا را داشت چگونه امروز با اعتماد به بیگانه، حقیرانه از خرید و نه ساخت یک هواپیما ذوق زده می شود. آقای وزیر ظاهرا فراموش کرده اند، قراربوده سوار بر تکنولوژی غربی ها شویم نه آنها..... ایشان چنان عجولانه و ذوق زده عمل کرده اند که قطعا حواسشان نبوده، در خرید های خارجی مبنا بر انتقال تکنولوژی به کشورست، نه خرید یک کالا بدون انتقال تکنولوژی که سبب از بین رفتن باقیمانده صنعت کشور می شود.

وی و دیگر دولتمردان آنقدر دست دولت را از ماحصل برجام خالی دیده اند که فراموش کرده اند اگر این هواپیما سفر را برای 185 مسافر ایرانی تضمین می کند ضامن شغل چندین برابر این نفرات، در شرکت فرانسوی طی چندین سال متوالی است. و این طرف فرانسوی است که باید از خوشحالی در پوست خود نگنجد نه ما.

دولتی که می خواست هم چرخ سانتریفیوژها را بچرخاند هم چرخ زندگی مردم را، چنان در عمل به شعارهایش ناتوان مانده ،که بزرگترین افتخارش را ورود یک هواپیما معرفی می کند. آن هم یک هواپیما که کشور دیگر آن را مرجوع کرده، مسئولان ایرانی که اسمشان در لیست تحریم های آمریکا و اروپاست حق سوار شدن به آن را ندارند و اگر طی مدت پرداخت اجاره ی آن، یکی از اقساطش -مثلا به دلیل مسائل انتقال وجه بین بانکی- با مشکل مواجه شود احتمالا در اولین مقصد خارجی اش توقیف خواهد شد.

دولتی ها در شرایطی ورود یک هواپیما را بزرگترین افتخار خود می داند و بیان می کنند "این فرود نشان شکست تمام توطئه‌ها و برباد رفتن آرزوهای آنان (اسرائیل و نیروهای داعشی و پشتیبانانشان درمنطقه) شد. بی‌گمان همه باید به‌هوش باشیم واز دستاوردهای بدست آمده در خلال برنامه جامع اقدام مشترک مراقبت کنیم." که همین چند وقت پیش رییس جمهور مفتخرانه شعار می داد«امروز باید برجام سکویی برای جهش اقتصادی جوانان غیور باشد».1

بی شک جهش اقتصادی، فرود عزتمندانه! ایرباس، دستاورد های بدست آمده در خلال برجام، تعدیل نیروی شدید در هواپیما سازی ایران (هسا) و تاکید بر تعطیلی و یا تغییر کاربری آن، تناقض هایی است که توجیح اش، فقط از عهده ی سخنگوی دولت بر می آید. نه کس هیچ کس دیگر.

اگر همه آنچه دولت در چنته دارد به همین خلاصه می شود و دست دولت این همه از فرجام برجام خالی است که نتیجه سیمان گرفتن تاسیسات هسته ای فقط و فقط ورود یک هواپیما آن هم مرجوعی و برای فضا سازی انتخاباتی است امید مردم به وعده ی روزهای زیبای دوران پسا برجام چه می شود؟

آخوندی انگار نمی داند که طبق گفته رییس جمهور در روز ملی فن آوری هسته ای در سال 94 قرار بود "در روز اول اجرای توافق تمامی تحریم‌ها فوراً لغو شود" همچنین گویی وزیر محترم راه و شهر سازی نمی دانند پس از توافق لوزان «...... همه تحریم‌ها چه مالی، اقتصادی و بانکی در همان روز اجرای توافق لغو خواهد شد...در همان روز اجرای توافق، همه قطعنامه‌ها علیه ایران لغو خواهد شد...در تعامل با جهان، بحث ما فقط هسته‌ای نیست، این پله اول برای رسیدن به بام تعامل سازنده با جهان است...» 2

که اگر می دانستند این همه برای آمدن یک هواپیما ذوق زده نمی شدند و اینگونه ایرانیان را در مقابل چشم جهانیان تحقیر نمی کردند.

آقای آخوندی شما وزیر دولتی هستید که ما را به این باور رساند که تحریم‌های ظالمانه با برجام رفتند "تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود."3

ورود یک هواپیما چه ربطی به آمدن سرمایه و رفع مشکلات مردم دارد که شما آن را نشان بازخوانی توان جایگاه ایران در منطقه و جهان می دانید آن هم درست چند روز پس از آنکه کشور رقیب ما در منطقه یعنی عربستان، توانسته با حمایت از 50 مهندس عربستانی از پارک علم و فناوری ملک عبدالعزیز و از تخصص های مختلف در یک طرح مشترک از اولین هواپیمای عربستانی رونمایی کند.

اقای آخوندی جهت اطلاع شما باید به نقل از خبرگزاری دولت "ایرنا" به عرض برسانیم: "شرکت های وابسته به شرکت توسعه و سرمایه گذاری تکنولوژی عربستان در فوریه (بهمن- اسفندماه) سال 2016 پنج توافقنامه همکاری در زمینه تکنولوژی و صنعت با شرکت های مختلف خارجی به امضا رساندند. این شرکت‌ها برای ساخت پنج شرکت تخصصی در عربستان در زمینه حمل و نقل و بومی سازی تکنولوژی و صنایع پیشرفته در زمینه نظامی و غیرنظامی و ماهواره ای و راداری و نیز انرژی پاک با همکاری شهرک علوم تکنولوژی ملک عبد العزیز فعالیت می کنند."4

آن وقت شما در کشور جشن وابستگی و ورود یک هواپیما، راه می‌اندازید، آقای وزیر آیا اطلاع دارید که کل بودجه مصوب شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هِسا) که در سال 55 تاسیس گردیده، از پیش پرداخت همین یک هواپیما کمتر است؟ مهندس آخوندی عزیز شما که مسکن مهر را به واسطه انتصاب آن به دولت قبل مزخرف خواندید، این گونه حمایت از تولید ملی را چه می نامید؟ معلوم نیست چرا در کشور تا بحث از ورود خودرو، که وسیله نقلیه اکثریت مطلق مردم است، می‌شود. رگ گردن دولتی ها برای حمایت از تولید چنان باد می کند که تلفات بالای جاده ای در باد آن گم می شود اما در زمینه ورود هواپیما...

ظاهرا آفتاب برجام یا چنان پر نور شده است که تشعشعات آن، حتی به وزیر مسکن ساز دولت هم اجازه نمی دهد ثمرات و فواید بی شمار این فتح الفتوح را ببیند. یا آنکه واقعا چنان بی ثمر بوده که مجموعه ی دولت و وزارت راه و شهر سازی را مجبور کرده تا احتمالا با خرید نوبت سفارش یک کشور دیگر و یا قبول یک هواپیمای مرجوعی، به عوام فریبی گسترده در روز های قبل از انتخابات دست بزنند.

امروز که بیش از یک سال از اجرای تمامی تعهدات ایران در برچیدن فن آوری هسته ای می گذرد و مردم، به جای آنکه ورود سرمایه را ببیند تا مشکل آلودگی هوا و محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن شان حل شود، دولتمردانی را می بینند که در آشیانه انقلاب، پریدن هواپیمای ساخت کارگران فرانسه را جشن می گیرند و بالطبع خروج سرمایه بیشتر از کشور و کوچک تر شدن دوباره سفره مردم.

حالا که مردم از برجام فقط ورود یک هوپیما به کشور را درک کرده اند خوب است دولتمردان خودشان در جهت بالا بردن درک و فهم مردم ثمرات متعدد برجام و گشایش های صورت گرفته بوسیله این فتح الفتوح را بشمارند. تا مردم بدانند دولتمردانشان سه سال تمام همه چیز مملکت را به چه گره زده بودند و عایدی کشور و ملت از اعتماد گسترده به غرب چیست؟

مردم می خواهند بدانند برجام به جز "هیچ"،با آن همه هزینه که برایش دادیم برای کشور چه داشته است؟

مردم می خواهند بدانند اگر همه ی عایدی برجام برای کشور(جدا از آنچه داده ایم) ،که می شود آن را مهمترین عملکرد دولت نامید،را در یک کفه ترازو قرار دهند و پرتاب ماهواره امید را در کفه دیگر،کدامیک سنگین تر خواهند شد. کفه "ما می توانیم" یا کفه "اعتماد به غرب"؟

مردم می خواهند بدانند ثمره کشور در اعتماد به بیگانه بیشتر بوده یا در هنگام سرمایه گذاری بر روی دانش جوانان غیور ایرانی؟

خلاصه ما مردم چیز زیادی نمی خواهیم فقط می خواهیم بدانیم، چرا که دانستن را کمترین حق خود به عنوان یک شهروند می دانیم .

1. سخنرانی رییس جمهور در جمع مردم مازندران در تاریخ 20 مهر 94

2. ظهارا ت رئیس‌جمهور پس از تفاهم لوزان در فروردین 94

3. سخنرانی رییس جمهور در هفته محیط زیست مورّخ 17 خرداد 94

4. http://www.irna.ir/fa/News/82355786/

ارسال نظر: