همه آنچه از حادثه اخیر پیست اسکی دربندسر باید بدانید: فاجعه یا سهل‌انگاری؟

به گزارش « نسیم آنلاین »، دختر نوجوان به صندلی تله سیژ آویزان است عده ای نظاره گر هستند و عده ای در حال آماده سازی تشک برای سقوط مناسب، در میان حیرت همه پس از چند ثانیه دختراسکی باز سقوط می کند، صدای "وای"بر روی تصویر نقش می بندد و تمام

این همه آن تصویری است که این روزها با عناوین مختلف در فضای مجازی از اتفاق رخ داده در پیست اسکی دربندسر در حال دست به دست شدن است.

اما حقیقت چیست؟ آیا این واقعه، یک فاجعه دردناک بود؟ چه کسانی مقصر بودند؟ اصل ماجرا چه بود و چندین چرای دیگر که نگارنده قصد دارد در این گزارش با توجه به گفتگوهایی که با حاضرین و مطلعین داشته، به آنها جواب دهد.

سوال اول: آیا این اتفاق یک فاجعه بود؟ جواب این سوال خیر است. یکی از اصول اولیه کار رسانه ای_ برای رسانه های زرد_ استفاده از تیترهای حساسیت برانگیز برای دیده شدن اخبارشان است. مطمئنا استفاده از واژه هایی نظیر فاجعه، دردناک، غیرقابل تصور و ....میتواند بازدید های بیشتری برای یک رسانه به ارمغان بیاورد. اتفاقی که در مورد سقوط نوجوان اسکی باز از تله سیژ دربندسر هم اتفاق افتاد. نگارنده طی گفتگویی که با پدر شخص حادثه دیده داشت از صحت جسمانی این نوجوان اطمینان حاصل کرد. هر چند پدر این شخص به درستی گفت که"لطمات روحی این حادثه برای فرزندش زیاد بوده است و شاید ادامه فعالیت وی در رشته اسکی را با مشکل روبه رو کند"

سوال دوم: چه کسی مقصر است؟ تله سیژ دو نفره پیست دربندسر همانند همه تله سیژ پیست های دیگر یک نحوه عملکرد مشخصی دارد. دو نفر در یک نقطه معلوم منتظر می شوند، صندلی تله سیژ در این نقطه مکث کوتاهی می کند، افراد سوار می شوند و باید بلافاصله حفاظ ایمنی صندلی خود را به پایین بکشند.

در این حادثه نوجوان اسکی باز موفق نشد تعادل خود را هنگام سوار شدن حفظ کند و به طور کامل در جای خود مستقر شود. پایین نیاوردن حفاظ ایمنی هم دلیل دیگری شد تا این اسکی باز دچار مشکل شده و در آستانه سقوط قرار گیرد.

سوال سوم: آیا تله سیژ در منطقه مرتفعی توقف کرد؟ ابتدای مسیر تله سیژ دربندسر یکی از مرتفع ترین بخش های آن است. بعد از اینکه افراد متوجه معلق شدن اسکی باز بر روی صندلی تله سیژ شدند، پس از طی مسافتی حدود ده متری، پرسنل دستگاه را خاموش کردند. یکی از موارد بحث برانگیز این است که به دلیل کندی عملکرد، کابین در نقطه مرتفع که خطر بیشتری دارد توقف کرده است. اگر سرعت تله سیژ را دو متر در ثانیه تخمین بزنیم زمانی که طول کشید تا پرسنل متوجه بوجود آمدن مشکل شوند و تصمیم بگیرند تا تله سیژ را خاموش کنند 5 ثانیه بود که نشان می‌دهد تعللی در این زمینه رخ نداده است. عقب یا جلو بردن تله سیژ به منظور رسیدن به ارتفاع کمتر نیز به دلیل معلق بودن دختر نوجوان خطر بیشتری داشت.

آیا شرایط برای سقوط کاملا بی خطر اسکی باز نوجوان مهیا بود؟ متاسفانه خیر. عدم وجود یک تشک مخصوص سقوط در پیست دربندسر باعث شد پرسنل پیست و دلسوزان حاضر در محل از تشک های ضربه گیر تعبیه شده در مجاورت ستون های تله سیژ برای مهیا کردن شرایط سقوط استفاده کنند. اگر یک تشک مخصوص برای این قبیل حوادث پیش بینی شود شاهد استرس مضاعف در این وقایع نخواهیم بود.

و سوال آخر اینکه آیا تله سیژ دربندسر غیراستاندارد است؟ مجموعه مطالبی که گفته شد نشان می دهد این حادثه به دلیل ایراد فنی دستگاه تله سیژ دربندسر رخ نداده است. اگر صندلی ها آرگونومی یا ساختار مناسبی برای سوار شدن نداشت یا اگر سیم های اتصال دهنده صندلی ها گسسته می شد یا سیم از ریل قرقره ها جدا می‌شد آن وقت به راحتی تقصیر این حادثه به حساب عدم استاندارد سازی تله سیژ تمام می شد اما اگر منصفانه به این حادثه نگاه کنیم پی می بریم خطای فنی در این حادثه به وقوع نپیوست.

هر چند استفاده از امکانات به روزتر و حفظ تمرکز پرسنل بهداری در شرایط بحرانی می توانست باعث جلب رضایت خانواده حادثه دیده شود.