ضرغامی عنوان کرد:
ماجرای نیمروز؛ یک فیلم سیاسی و انقلابی محکم/ این رویداد برای سینمای ایران مبارک و قابل تحسین است
عزت الله ضرغامی نوشت: ماجرای نیمروز؛ یک فیلم سیاسی و انقلابی محکم که به دلیل برخورداری از شاخصه‌های سینمای حرفه‌ای توانست رتبه‌ی اول نظر تماشاگران را هم از آن خود کند؛ این رویداد برای سینمای جمهوری اسلامی مبارک و قابل تحسین است.
به گزارش « نسیم آنلاین »، عزت الله ضرغامی در کانال شخصی اش نوشت:
یک تیم خوب، جوان و باانگیزه یک اثر ماندگار خلق کردند.
یک فیلم سیاسی و انقلابی محکم که به دلیل برخورداری از شاخصه‌های سینمای حرفه‌ای توانست رتبه‌ی اول نظر تماشاگران را هم از آن خود کند. این رویداد برای سینمای جمهوری اسلامی مبارک و قابل تحسین است.
هماهنگی کارگردان و تهیه کننده محترم که هر دو خوش فکر و آشنا به مأموریت خود هستند نقش مهمی در این موفقیت داشت. سایر عوامل و دست اندرکاران فیلم هم همینطور، خسته نباشید.
ساخت سریال دیدنی «آخرین روزهای زمستان» با موضوع شهید حسن باقری و فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» با موضوع احمد متوسلیان، تجربه و پشتوانه خوبی برای موفقیت آقای محمدحسین مهدویان کارگردان جوان و ارزشمند کشور برای ساخت «ماجرای نیمروز» بود. . ***پی نوشت*** . پس از سقوط صدام، هنگامی که بر اساس مستندات تصویری و صوتی سازمان اطلاعات عراق، مستند «گرگها» را ساختیم با مخالفت برخی سیاسیون و شخصیت‌های امنیتی روبرو شدیم. آنان معتقد بودند که سازمان منافقین کاملاً از بین رفته و اینگونه مستندات آنان را دوباره زنده می‌کند!
پس از پخش قسمت‌های مختلف این مستند و روشن شدن ابعاد خیانت منافقین به ویژه صحنه‌هایی که کادرهای رده بالای سازمان در حال فروش اطلاعات و دریافت پول هستند و یا ملاقات حقیرانه مسعود رجوی با صدام و جملاتی که رد و بدل شد، هیمنه ی این سازمان جهنمی که در شبکه‌های ماهواره‌‌ای چهره‌ای انقلابی و مردمی از خود تصویر می‌کرد به یکباره فرو ریخت و ابعاد خیانت‌ها و جنایت‌های بیشمار آنان یک بار دیگر برای مردم روشن شد. دو سریال «ارمغان تاریکی» و «مرگ تدریجی یک رؤیا» نیز به نوبه خود در این آگاهی بخشی عمومی تأثیرگذار بود.
سالهاست که اتحادیه اروپا از منافقین حمایت می‌کند و شخصیت‌های معروف آنان، رسماً در تجمع‌هایشان سخنرانی کرده و از آنان پشتیبانی می‌کنند.
کارنامه‌ی منافقین با 17000 ترور که بخش زیادی از آن مردم عادی و کوچه بازار بودند سیاه و ننگین است. اینکه چگونه یک سازمان سیاسی به این مرحله از سقوط و تباهی می‌‌رسد، به نوبه خود آموزنده و قابل توجه و موردنیاز نسل‌های جدید است.
