ناگفتههای دختر قایقران المپیکی از زندگی سخت ورزشی در گفتگو با «نسیم آنلاین»؛
مهسا جاور: بعد از ازدواجم تنها ۶ روز کنار همسرم بودم/ از دیدن جوکوویچ در سالن بدنسازی دهکده المپیک ریو ذوق زده شدم
تنها بانوی قایقران ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو گفت: تنها ۲ روز بعد از عروسیمان من به مسابقات آسیایی رفتم و بعدش هم اردوهای جفتمان آغاز شد. واقعا زندگی ورزشی این طور است و باید پشت سر گذاشت.
به گزارش « نسیم آنلاین »، المپیک ریو برای ایرانیها المپیکی متمایز بود چرا که بانوان در آن بسیار درخشیدند.
کیمیا علیزاده توانست اولین مدال تاریخ را کسب کند، الهه احمدی و نجمه خدمتی هم در تیراندازی به فینال رفتند و یک ورزشکار ویژه که در قایقرانی فوق العاده بود.
مهسا جاور تنها بانوی قایقران ایران در المپیک 2016 ریو مسابقات فوقالعاده را داشت و با اینکه نتوانست به مدال دست پیدا کند اما جزو بهترینهای کاروان ایران بود به طوریکه تمام کسانی که پیگیر مسابقات او بودند از نتایج رضایت کامل را داشتند.
مهسا جاور در گفتوگو با خبرنگار ورزشی « نسیم آنلاین » به جزئیاتی از سفر به المپیک و البته زندگی خاصی که دارد میگوید.
* حضور شما در المپیک برای خیلیها عجیب بود، شما خودتان برای المپیکی شدن برنامه داشتید؟ بله قطعا. من برای رفتن به المپیک کلی برنامه ریخته بودم و تمرینات خیلی زیادی داشتم و خودم برای خودم اتفاقا شانس زیادی قائل بودم.
* ورودیتان را در کجا به دست آوردید؟ من در چین بودم که در آنجا 7 سهمیه به المپیک میرفتند اما من رفتن به المپیک تنها هدفم نبود و میخواستم در آنجا یک مقام خوب بیاورم و یک رکورد خوبی هم به جا بگذارم که خوشبختانه توانستم با مقام دومی سهمیه المپیک را هم کسب کنم.
* فکر کنم کسب سهمیه المپیک از خود حضور در المپیک هیجانانگیزتر بود؟ واقعا خیلی خوشحال کننده و یکی از بهترین روزهای زندگیام بود اما خود المپیک هم وصف نشدنی است. قبل از من 2 ورزشکار خانم دیگر به المپیک رفته بودند و میدانستم که شدنی است و فقط باید خیلی تمرین و تلاش زیادی انجام بدهم.
* المپیک به شما چه طور گذشت که غیرقابل وصف بود؟ بالاخره دیدن و بودن بین تمام ورزشکاران مطرح دنیا و آن سطح از مسابقات خیلی هیجان انگیز است. خود مسابقات جوی بود که آدم تحت تاثیر آن قرار میگرفت اما در کنار تمام آنها بهترینهای رشته خودم و سایر رشتهها را میدیدم که واقعا خوشحال کننده بود حضور در آن شرایط و جو.
* از دیدن کدام ورزشکار بیشتر از همه به وجد آمدید؟ نواک جوکویچ. من همان روزهای اول بود که به المپیک رفته بودم در سالن بدنسازی مشغول دویدن بودم که جوکویچ را دیدم اما راستش در همان لحظه به یاد نیاوردم که او کیست و رفتم به فکر. بعد از چند دقیقه یکی از دوستانم آمد و گفت "راستی نواک جوکویچ را دیدی؟ تازه متوجه شدم که او کیست و کلی ذوق زده شدم.
* از حضورتان در المپیک راضی بودید؟ اگر بگویم 100 درصد که نه اما خیلی خوب بودم. با توجه به تجربهای که داشتم و شرایط خودم عملکرد خوبی داشتم و در 2 مسابقه ابتدایی به نظر خودم خیلی خوب بودم اما در مسابقههای سوم و چهارم کمی بد کار کردم که اجازه نداد نتیجه همانی شود که میخواستم. با این حال مسابقه است که ورزشکار را با تجربه میکند و من نسبت به شرایط خودم خوب بودم.
* شما هم از امکانات بد آن مسابقات لطمه خوردید؟ شرایط دهکده خیلی بد بود و امکانات در ضعیفترین حد خود پیش میرفت. ورزشکاران مطرح دنیا که هیچ کدام به دهکده نیامدند و هر یک محلهایی مجزا رفتند. ما هم شرایطمان از همه بدتر بود چون محل مسابقه ما تا دهکده استقرار ورزشکاران حدود یک ساعت و نیم زمان بود و ورزشکاران مطرح همگی نزدیک به همان دریاچه مسابقات هتل گرفتند تا مجبور نباشند هر روز یک ساعت و نیم بروند و یک ساعت و نیم برگردند. ضمن تمام مشکلات خود دهکده من این مشکل طولانی بودن مسافت را هم داشتم که خوب تحمل کردیم.
* میتوانیم بگوییم زندگی ورزشی شما به قبل و بعد از المپیک تقسیم میشود؟ واقعا نه. چون من از همان اول سختکوش بودم و خیلی تمرین میکردم. من حالا 6 سال است که ورزش را به صورت حرفهای انجام میدهم و تنها بعد از 8 ماه شروع به ورزش کردنم راهی تیم ملی شدم. هر روز بیشتر تمرین میکردم و میخواستم بهتر شوم. هر روز یک تغییری در خودم ایجاد کنم. در ابتدا قهرمانی در آسیا برای ما رویا بود اما به آن رسیدیم، مدال بازیهای آسیایی را هم گرفتم و به المپیک رفتم. حالا میخواهم بهتر شوم و روندی که داشتم همین خواهد بود.
* از نظر اجتماعی چه طور؟ بالاخره دختر قایقرانی که کمتر کسی میشناخت حالا جزو مطرحترین ورزشکاران ایرانی است! بله قطعا. خب حالا یک مسولیت روی دوش من است که اگر یک روز حوصله نداشته باشم یا نخواهم بیشتر تمرین کنم دیگر نمیتوانم چون نتایجم پیگیری میشود و باید پاسخگو باشم. الان شرایط نسبت به قبل از المپیک تفاوت پیدا کرده است و جا ندارد کمتر تلاش کنم. مربیام یک حرف خوبی میزند که به دست آوردن یک موفقیت خیلی زمان بر است و سختیهای زیادی را باید تحمل کرد اما همه آنها یک شبه میتواند خراب شود. حفظ آن خیلی سخت است و باید صبر داشت.
* بعد از المپیک اتفاق ویژهای از نظر مالی برای شما افتاد؟ نه هیچ اتفاقی.
* حقوقتان در اردوها چه طور؟ همان قدر که رفت و آمدم باشد، نه هیچ دیگری.
* شما همسرتان هم از قهرمانان ووشو جهان (محسن محمد سیفی) هستند که ایشان هم بیشتر اوقات را در اردو به سر میبرند، شرایط برای کدام سختتر است؟ واقعا برای هر دو سخت است چون هر دو تمام مدت در اردو هستیم و خیلی کم پیش میآید که زمان مرخصیهایمان با هم یکی باشد تا کنار هم باشیم. یا او در اردو است و یا در مسابقات و همچنین برعکس در مورد من. بعد از عروسیمان تنها 5-6 روز کنار هم در کل بودهایم که کم بود.
* این شرایط واقعا سخت است. تنها 2 روز بعد از عروسیمان من به مسابقات آسیایی رفتم و بعدش هم اردوهای جفتمان آغاز شد. واقعا زندگی ورزشی این طور است و باید پشت سر گذاشت. اما خب ما زندگی خوبی داریم و قدر تک تک دیدارهایی که داریم را میدانیم.
* شرایط به این سختی، منافع مالی هم که در کار نیست، واقعا یک ورزشکار در سطح شما و همسرتان چه طور میتواند این اوضاع را پشتسر بگذارد؟ ما واقعا علاقهمند به رشته ورزشیمان و ایران هستیم. حسی که برای بالا رفتن پرچم ایران به ما دست میدهد واقعا ارزشمند است و ما در راه آن سختیهای زیادی را تحمل میکنیم، با افتخار.