جمعیت کشور سالی یک میلیون نفر افزایش یافت

کدخبر: 2092512

جمعیت کشور طی ۳۰سال گذشته (۹۵-۱۳۶۵)حدود ۳۰میلیون نفر افزایش یافته و از ۴۹ میلیون و ۴۴۵هزار و ۱۰ نفر به ۷۹میلیون و ۹۲۶هزار و ۲۷۰نفر رسیده است.

به گزارش « نسیم آنلاین »، مرکز آمار ایران اعلام کرد،طی 30سال گذشته تعداد خانوارهای کشور 2.5 برابر شده و از 9میلیون و 673هزار و 931خانوار به 24میلیون و 196هزار و 35خانوار رسیده است.

براساس نتایج اولیه سرشماری 95 که در روزهای پایانی اسفنده ماه سال گذشته اعلام شد، اندازه متوسط خانوار در سال 1365 برابر بود با 5.1 نفر که با کاهش رشد جمعیت این اندازه به 3.3 نفر تقلیل یافت.

اندازه متوسط خانوار بر اساس سرشماری سال 1395 در مناطق شهری 3.3 و در مناطق روستایی 3.4درصد گزارش شده است.

سال 1365 اندازه متوسط خانوار در مناطق شهری و روستایی به ترتیب چهار و 5.5نفر بود.

نتایج نشان می دهد حدود 75درصد خانوارها در مناطق شهری کشور و 25درصد در مناطق روستایی زندگی می کنند.

در سال 1365 معادل 48.7درصد از خانوارهای کشور در مناطق شهری زندگی می کردند و 51.3درصد در مناطق روستایی اقامت داشتند.

با گذشت بیش از 30سال جمعیت روستایی به طور وسیعی به مناطق شهری مهاجرت کرده اند و این نسبت به شکل فزاینده ای تغییر داده شده به طوری که حدود یک سوم خانوارهای کشور در مناطق روستایی و دو سوم دیگر در مناطق شهری اقامت دارند.

تغییرات سریع این چنینی حاکی از آن است نه تنها بسیاری از مناطق روستایی تبدیل به منطقه شهری شده اند بلکه به دلیل نبود فرصت های شغلی بسیاری از خانوارهای روستایی به مناطق شهری مهاجرت کرده اند.

از سوی دیگر رشد جمعیت در سال های نخست انقلاب که موجب افزایش جمعیت شد به دلیل اینکه اقتصاد کشاورزی در روستاها به تنهایی جوابگوی نیازهای معیشتی خانوارهای روستایی نبود آنها مهاجرت را در پیش گرفتند.

به همراه افزایش جمعیت، محدود بودن زمین و منابع آبی عاملی برای ترک روستاها شد.

تردیدی نیست، در صورتی که برنامه ریزان اهمیت به اشتغال مناطق روستایی می دادند امروز با چنین نسبتی مواجه نبودیم و نه تنها رونق بخش کشاورزی حفظ می شد بلکه صنایع تبدیلی در روستاها رشد می یافت و جمعیت در روستاها می ماند.

جمعیت کشور طی 30سال گذشته (95-1365)حدود 30میلیون نفر افزایش یافته و از 49میلیون و 445هزار و 10 نفر به 79میلیون و 926هزار و 270نفر رسیده است.

سیاست های جمعیتی باید مبتنی بر برنامه ریزی و سیاستگذاری های کارشناسی باشد. در صورتی که برای افزایش جمعیت اندیشه نکنیم مانند امروز که اشتغال جوانان مهمترین دغدغه برنامه ریزان و مسئولان است در سال های آتی باز هم با مشکلات عدیده ای مواجه خواهیم بود.

ارسال نظر: