ارزیابی اقتصادی دولت هاشمی، خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی در گفتگوی خوش‌چهره با «نسیم آنلاین»:
افزایش وابستگی‌های تهدیدزای کشور در دولت یازدهم
استاد اقتصاد دانشگاه تهران تاکید کرد: تلاش دولت مردان برای کاهش وابستگی‌های تهدیدزا که معنای اصلی اقتصاد مقاومتی است در مورد نفت به صورت خیلی شفاف و عریان به سمت افزایش خام فروشی بوده است.
محمد خوش‌چهره استاد اقتصاد دانشگاه تهران و نماینده سابق مردم در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار « نسیم آنلاین »، در خصوص عملکرد دولت در اجرای اقتصاد مقاومتی در کشور با اشاره به وعده وزیر اقتصاد برای ارائه دستاوردهای اقتصاد مقاومتی به مقام معظم رهبری اظهار داشت: معتقدم حالا که بناست دولت گزارشی در خصوص عملکرد دولت خود در موضوع اقتصاد مقاومتی بدهد باید تا انتشار این گزارش منتظر ماند و ببینیم چقدر مبتنی‌بر واقعیت است.
خوش‌چهره در ادامه با اشاره به اینکه تناقضاتی در کارکردهای دولت و آن چیزی که اعلام کرده بودند وجود دارد گفت: در بعضی حوزه‌ها مانند کشاورزی صبر می‌کنم تا گزارش دولت مشخص شود، ولی درباره آسیب‌پذیرترین موضوع اقتصاد ملی که در آمد ملی ماست، بخش زیادی از آن به جای اینکه ناشی از تولید باشد به خاطر خام فروشی نفت است.
وی تاکید کرد: تلاش دولت مردان برای کاهش وابستگی‌های تهدیدزا که معنای اصلی اقتصاد مقاومتی است تا به امروز دچار انحرافاتی بوده و لذا شاهدیم که در مورد نفت به صورت خیلی شفاف و عریان به سمت افزایش خام فروشی بوده است و با صراحت اعلام کرده‌اند که ما در حال رساندن این تولید از 900 و یک میلیون بشکه به 2.4 یا 2.5 میلیون بشکه هستیم که این اولین تناقض آشکار است.
این استاد اقتصاد خاطرنشان کرد: اگر به طور جزئی 5 دستاورد مثبت هم در بعضی از بخش‌ها ایجاد شده باشد که احتمالا یکی از آنها کشاورزی است ولی چون درآمد اصلی ملی ما از نفت است و باعث وابستگی بیشتر درآمد ملی به نفت می‌شود، آن دستاوردهای احتمالی که دولت می‌خواهد گزارش آن را اعلام کند تحت تاثیر این وابستگی شدید به نفت زیر سوال می‌رود.
وی تاکید کرد: شاهد تناقض آشکار بین وابستگی‌های تهدیدزا در حوزه‌های استراتژیک که اصلی‌ترین آن حوزه نفت است با عملکرد و رویه‌ای دولت در فروش نفت خام هستیم.
خوش‌چهره با اشاره به اینکه شرایط امروز اقتصاد ملی کشور به مثابه یک بیماری می‌ماند اظهار داشت: همه قبول دارند که اقتصاد بیمار است و این اقتصاد بیمار که به نفت و خیلی دیگر از حوزه‌ها وابسته است از قبل از انقلاب به جمهوری اسلامی به ارث رسیده است.
وی خاطر نشان کرد: در خصوص بیماری اقتصاد کشور باید دوران جنگ و انقلاب را اگر کنار بگذاریم چون در آن زمان انتظار تحول بنیادی در اقتصاد نبوده و در همه جای دنیا هم رسم اینگونه است که اول یک بنیانهایی را در ساختارهای سیاسی و قدرت می‌گذارند و بعد به دنبال بنیادهای اقتصادی می‌روند.
این استاد اقتصاد در ادامه با بیان اینکه اگر دوران دفاع مقدس و انقلاب را کنار بگذاریم بعد از جنگ، اقتصاد بیمار کشور به چهار بیمارستان با تخصص‌های مختلف رفته است اظهار داشت: بیمارستان اول تحت عنوان سازندگی نوع خاصی معالجه را برای اقتصاد ایران توصیه و پیش‌بینی کرده بود که تاکید آن بر روی نوعی از معالجه تحت عنوان زیربناها بود و از آن 17 هزار خروجی ناتمام ماند.
وی ادامه داد: تیم دوم پزشکی یا دولت دوم تحت عنوان اصلاحات بود که من آن را به طب سوزنی تشبیه می‌کنم و روش و ملاحظات خاص خودش را داشت که در بعضی از جاهای آن حتی اولویت ملاحظات سیاسی و مدنی بالاتر از ملاحظات اقتصاد بود؛ بیمارستان و تیم سوم هم تحت عنوان مهرورزی و عدالت و بیمارستان چهارم هم اعتدال است.
خوش‌چهره با اشاره به اینکه آنچه که از فرمایشات مقام معظم رهبری، مطالعات و آمار و ارقام برمی‌آید حاکی از این است که وضع اقتصاد کشور رو به بهبود نیست اظهار داشت: اگر چه کشور یک سری دستاورد داشته اما این وضعیت اقتصادی باعث دغدغه و نگرانی مقام معظم رهبری شده و صاحب نظران منصف هم تایید می‌کنند که اکنون یک شکاف طبقاتی عمیق داریم، بیش از نیمی از ظرفیت‌های تولیدی استفاده نمی‌شود، درآمد سرآنه پایین است، خط فقر گسترده است و حجم بالایی از بیکاری داریم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه ممکن است برخی بگویند کابینه اقتصادی دولت تحت تاثیر تحریم‌هاست اظهار داشت: تحریم بی‌تاثیر نبوده ولی ما بیشترین آفت را از نوع و تیم معالجه‌ای که بعد از جنگ سرکار بودند داشتیم.
این استاد اقتصاد با بیان اینکه یکی از دلایلی که بیماری به اسم اقتصاد ایران تا الان دوام آورده است بنیه قوی آن است اظهار داشت: بخشی از این بنیه موضوعات خدادادی مانند موقعیت سرزمینی، آب و هوایی، معادن گسترده، نیروی انسانی فعال، گسترده و تحصیل کرده و غیره و غیره است که توانسته با اتکا به آنها در این سال‌ها دوام بیاورد، ولی به نظرم مدتی است که در چند سال آخر این بنیه رو به تحلیل می‌رود و براین اساس وضع اقتصاد خوب نیست.
