اندیشکده گروه بحران:
ایران در موضوع برجام، در برابر آمریکا بسیار حرفهای رفتار کرده است
اندیشکده Crisis Group در مطلبی، بر لزوم حفظ برجام به رغم عدمتصدیق تعهد ایران به آن از سوی رییس جمهور آمریکا تاکید نموده و اینگونه عنوان کرد: موضع ترامپ در روز ۱۳ اکتبر، در بهترین حالت، ما را در عدم اطمینان و عدمقطعیت رویکرد و رفتار آمریکا نسبت به ایران فرو میبرد و در بدترین حالت هم، پتانسیل مواجهه نظامی دو کشور را بسیار بالا میبرد.
اندیشکده Crisis Group در مطلبی، بر لزوم حفظ برجام به رغم عدمتصدیق تعهد ایران به آن از سوی رییس جمهور آمریکا تاکید نموده و اینگونه عنوان کرد:
موضع ترامپ در روز ۱۳ اکتبر، در بهترین حالت، ما را در عدم اطمینان و عدمقطعیت رویکرد و رفتار آمریکا نسبت به ایران فرو میبرد و در بدترین حالت هم، پتانسیل مواجهه نظامی دو کشور را بسیار بالا میبرد.
سرنوشت توافق هستهای به طور طبیعی در گروی رفتار طرفین است و حقیقتا رفتار حرفهای و صبرپیشگی ایران و عدم نقض توافق از سوی این کشور، مانع اصلی هر گونه تصادم نظامی بین دو کشور بوده است.
حالا در این فضا که هیچگونه حرکت تحریککنندهای در راستای توافق هستهای از ایران شاهد نبودهایم، اروپا همچنان که طی چند روز اخیر محکم از آن دفاع کرده، باید در ادامه مسیر قد برافراشته و در مقابل قلدرمآبی ترامپ سینه علم کند.
به کنگره نگاه کنید: خود را درگیر دامی که ترامپ نادانسته برای خود آمریکاییها گسترده، نکرده و به امید مذاکره دوباره با ایران و چانهزنی بیشتر، زیر بار اصرار رییس جمهور برای اعمال تحریمها علیه این کشور نرفته است.
ترامپ، با اتخاذ موضع جدید خود، به چند خواسته رسید. اول اینکه، مخالفت جریان خود با توافق هستهای را رسمی و دائمی کرد. دوم، تصمیمگیری در مورد توافقهستهای را به گردن کنگره انداخت و به زعماش، خود را از مصیبت تصدیق هر سه ماه یکبار تعهد ایران رهانید؛ چیزی که درست بر خلاف اعتقادش بود. سوم، شکها را به جان کنگره انداخت به امید این که خود کنگره با دستاناش به عمر برجام پایان بدهد؛ او میدانست که دولت وی حمایت اروپاییها را ندارد و در موضوع توافق هستهای بسیار منزوی شده است. لذا، به طور منطقی توان لغو توافق را ندارد. اما با این حرکت خواسته که بار بر دوش کنگره بیافتد و فشار از سوی وی بر کنگره اعمال شود.
ایده مذاکره دوباره بیشتر یک توهم است. ایران، رسما اعلام کرده که یک توافق بینالمللی مورد وثوق سازمان ملل را دوباره به مذاکره نخواهد گذاشت و البته این منطقی است.
همچنین تهدید کرده که در صورت تخطی آمریکا از متن و روح توافق، رویکرد دیگری در پیش خواهد گرفت. حتی اگر مذاکره دوبارهای هم وجود داشت، تهران ممکن بود در مقابله با آمریکا خواستههایی را اضافه کند که این بار خود آمریکا در دام گرفتاری بیافتد.
کاخ سفید چیز دیگری در سر دارد و مذاکرات دوباره بهانه است: یا میخواهد از سود اقتصادی نبردن ایران از تعهداتاش نسبت به توافق هستهای مطمئن شود و یا میخواهد این کشور را نهایتا مجبور کند که از توافق خارج شود.
هر چه که در سر دولت ترامپ باشد، راه به جایی نمیبرد. ترامپ، مدعی است که میخواهد مانع از دستیابی ایران به سلاح هستهای شود در حالی که ایران متعهدانه عمل کرده و اصلا چنین امری را در ذهن ندارد و اتفاقا همین تحرکات ترامپ، دست آخر میتواند موجب شود که برای دفاع از خود به سلاح هستهای دست یابد.
این احتمال قوی است که کنگره آمریکا -با توجه به عدم تصدیق تعهد ایران از سوی ترامپ- راه سوم را برگزیند. تحریم اعمال نکند اما به سراغ موضوع آزمایش موشکی برود و در چارچوبی خارج از قاعده برجام، اعمال فشار کند تا بدین ترتیب تحت فشار اروپاییها هم نباشد و کارش را پیش ببرد.