معرفی زیارت وارث/ منظور از کلمه وارث در زیارت امام حسین (ع) چیست؟

یکی از این زیارات نورانی زیارت وارث است که عنوان مشهورترین زیارت نامه امام حسین (ع) را به نام خود ثبت کرده است و باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا در این مطلب در حد توان خود به معرفی این زیارت زیبا بپردازد، پس با ما همراه باشید.

زیارت وارث یکی از زیارتنامه های مشهور امام حسین (ع) است که در کربلا قرائت می شود.

این زیارتنامه بخشی از دستورالعملِ زیارت امام سوم شیعیان است که امام صادق (ع) به صفوان تعلیم داد.

بشنوید: زیارت وارث

برخی این زیارتنامه را برای زیارت در شب و روز عرفه و عید قربان آورده اند. هر چند طبق روایت می توان آن را در هر زمان برای زیارت امام حسین (ع) قرائت کرد.

این زیارتنامه در واقع بخشی از یک دستورالعمل برای زیارت امام حسین (ع) در حرم آن حضرت است که زائر باید آن را هنگام رسیدن به ضریح مبارک و در قسمت بالای سر امام حسین (ع) بخواند.

برخی زیارت وارث را با عنوان زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه و برخی نیز در اعمال شب و روز عرفه و نیز شب و روز عید قربان آورده اند.

قابل ذکر است که زیارت های مختلف دیگری نیز وجود دارد که شباهت زیادی به این زیارت به ویژه در فراز های اول دارند.

وارث به معنای لغوی عبارت است از ارث برنده، میراث دار، کسی که مال، خانه، زمین، صفات یا افتخاراتی را از پدر یا اجداد و گذشتگان به ارث می برد. در این زیارت و زیاراتی که امامان را وارثان انبیا خوانده اند، بیشتر ناظر به بعد معنوی ارث بوده است. به این بیان که رسالت همه پیامبران بزرگ تاریخ بر دوش امامان علیهم السلام هست و امامت اعم از وراثت انبیا است و یکی از خصائص امام این است که وارث انبیا است. در این زمینه تمامی امامان مشترکند أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُوسَی عَنْ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ أَلْوَاحُ مُوسَی (ع) عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَی عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَةُ النَّبِیِّین‏ راوی با واسطه نقل می کند از امام صادق (ع) که می فرمود: لوح های موسی (ع) نزد ماست و عصای موسی نزد ماست و ما وارثان انبیائیم و این که امام حسن (ع) در زیارت وارث ذکر نشده است بخاطر این است که این زیارت درباره امام حسین (ع) است و در مقام بیان خصوصیات امام حسین (ع) است و اینکه وراثت انبیا را به امام حسین (ع) نسبت می دهد، نتیجه منطقی نمی شود که دیگر هیچ کس این صفت را ندارد. در ضمن امامت امام حسن (ع) قبل از امام حسین (ع) بوده است و در جای خودش بحث شده است.

این مطلب را از دست ندهید: "زیارت عاشورا" / نخستین فردی که متن زیارت عاشورا را برای مردم خواند، کیست؟

اما ارث از جهت معنوی؛ مراد از ارث در اینجا در ابعاد شخصیت حقوقی پیامبران است برخی از این ابعاد عبارتند از:

• انبیاء به اذن خداوند ولایت تکوینی داشتند. یعنی می توانستند با اذن خداوند در جهان آفرینش و تکوین تصرف کنند و برخلاف عادت و جریان طبیعی عالم اسباب حوادثی را به وجود آورند. مانند زنده کردن مردگان و بازگرداندن بینایی به کور مادرزاد توسط حضرت عیسی، باد در اختیار حضرت سلیمان قرار گرفتن و با یک چشم بهم زدن احضار تخت بلقیس. این اختیارات را خداوند به امامان نیز داده است. نمونه ها در این عرصه آنقدر زیاد است که محتوای کتاب های بزرگ را تشکیل می دهد. ما تنها به ذکر یک روایت بسنده می کنیم: ابوبصیر می گوید بر امام باقر (ع) و امام صادق (ع) وارد شدم و گفتم آیا شما ورثه پیامبر اکرم هستید. امام فرمود: آری. پرسیدم آیا رسول خدا وارث انبیاء بود و آنچه آن ها می دانستند رسول اکرم (ص) می دانست. فرمود: آری، گفتم: آیا شما می توانید مردگان را زنده کنید و کور های مادرزاد و مبتلایان به برص را شفا دهید. حضرت فرمود: آری به اذن الهی می توانیم. آنگاه فرمود: نزدیک بیا وقتی جلو رفتم، دستی بر چشم و صورتم کشید. دیدگانم باز شد و خورشید و آسمان، زمین، خانه ها و آنچه در خانه بود را دیدم. سپس فرمود: آیا دوست داری به همین صورت بینا باشی و در قیامت مانند دیگران حساب پس دهی یا اینکه مثل سابق نابینا باشی و بهشت از آن تو باشد. گفتم دوست دارم به حال سابقم باشم. آنگاه دستی به چشمم کشید و به حالت اولیه ام برگشتم.

بیشتر بدانید: اولین کسی که به امام حسین (ع) خیانت کرد، چه کسی بود؟

• انبیاء دارای علم گسترده بودند. علم به حقایق جهان هستی که خداوند به آن ها اعطاء کرده بود. این علم را برای امامان (ع) به ارث گذاشتند. در گذشته در این باره بحث کردیم و به یاری خداوند در آینده نیز به مناسبت فرازهائی که سخن از علم امامان دارد سخن خواهیم گفت. اینجا فقط یک روایت را ذکر می کنیم و آن اینکه امام صادق (ع) فرمود: سلیمان از داود ارث برد، محمد از سلیمان ارث برد و ما از محمد ارث بردیم. از این جهت علم به تورات و انجیل و زبور و بیان آنچه در الواح موسی بود نزد ماست.
• انبیاء مصطفا و مجتبای خدا بودند یعنی خداوند آن ها را جهت نبوت برگزیده بود: «و انّهم عندنا لمن المصطفین الاخیار» آن ها (ابراهیم، اسحق و یعقوب) نزد ما از برگزیدگان و نیکانند. «فاجتباه ربّه فجعله من الصالحین»، ولی پروردگارش (یعنی پروردگار یونس) او را برگزید و از صالحان قرار داد. امامان سلام اللّه علیهم اجمعین نیز مصطفا و مجتبای خدایند. همانگونه که در اصطفای نبوت سن بالا شرط نبود و کودک در گهواره هم به پیامبری برگزیده شد. قال انی عبداللّه آتانی الکتاب و جعلنی نبیاً... حضرت عیسی گفت: من بنده خدایم به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر قرار داده است... و در مورد حضرت یحیی می خوانیم:... و آتیناه الحکم صبیاً... و ما فرمان نبوت را در کودکی به او دادیم.

• همینگونه اعطای منصب رفیع امامت در کودکی به حضرت امام جواد (ع) و حضرت امام هادی (ع) و حضرت امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف جای استبعاد ندارد.

این مطلب را از دست ندهید: هدف از خواندن زیارت عاشورا چیست؟

• در روایتی از یکی از یاران امام جواد (ع) به نام علی بن اسباط می خوانیم: که او می گوید خدمت حضرت رسیدم در حالی که سن امام کم بود، درست به قامت او خیره شدم تا به ذهن خویش بسپارم و به هنگامی که به مصر باز می گردم کم و کیف مطلب را برای دوستان امام نقل کنم. درست در همین هنگام که در چنین فکری بودم آن حضرت نشست (گوئی تمام فکر مرا خوانده بود) روبه سوی من کرد و گفت: ای علی بن اسباط! خداوند کاری را که در مسئله امامت کرده همانند کاری است که در نبوت کرده است . گاه می فرماید و آتیناه الحکم صبیا ما در کودکی فرمان نبوت به او دادیم و گاه می فرماید...، بنابراین همانگونه که ممکن است خداوند حکمت را به انسانی در کودکی بدهد، قدرت اوست که آن را در چهل سالگی بدهد.
• انبیاء در مسیر ابلاغ رسالت خویش رنج ها را به جان خریدند، اهانتها، تحقیرها، شکنجه های جسمی و... فاصبر کما صبر اولواالعزم من الرسل... بنابراین صبر کن آنگونه که پیامبران اولواالعزم شکیبائی کردند...

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.