«یوروویژن»؛ فرصتی برای امتیازگیری از نتانیاهو

نسیم آنلاین ؛ محمدمحسن فایضی: طی دور روز گذشته در مرزهای نوارغزه و شهرک‌های اشغالی شاهد درگیری و تبدل آتش بودیم که در پی آن 11 فلسطینی شهید و یک صهیونیست کشته شدند. این تبادلات آتش دو یا چند روزه در ماه‌های اخیر دیگر امری بی‌سابقه نیست و بارها تکرار شده است. دلیل این مسئله هم عدم خواست تل‌آویو برای ورود به یک جنگ گسترده است. انحلال کنست و برگزاری انتخابات زودهنگام در ماه‌های پیش و اکنون هم عدم شکل‌گیری و توافق برای دولت آتی، موجب شده است نتانیاهو در این شرایط ثبات نسبی و عدم ماجراجویی را دنبال کند. اما سویی تل آویو برای از دست ندادن بازدارندگی خود حملات و جنایات خود را در پاسخ به مقاومت تا مرز عدم رخ داد جنگ تشدید می کند.

مقاومت غزه با درک این شرایط در ماه‌های اخیر توانسته دست برتر در ایجاد وضعیت و شرایط در اختیار بگیرد و خود را در وضعیت کنش گر فعال قرار دهد. لذا ما شاهدیم که بعد از هر تنش صهیونیست‌ها از طریق مصر به دنبال آتش‌بس و پایان درگیری‌ها هستند. نقطه عطف این شرایط را می‌توان جنگ دو روزه 19 و 20 آبان سال گذشته دانست که حماس توانست تل‌آویو را مجبور به آتش‌بس و توافقی مبنی بر ورود برخی تجهیزات و کمک‌های مالی قطری ها به نوارغزه نماید.

الف: عدم عملیاتی شدن تعهدات آتش‌بس‌های پیشین

بارها در ماه گذشته سران مقاومت حماس و جهاد اسلامی در خصوص عدم عملیاتی شدن تعهدات پیشین تل‌آویو و مصر در قبال آتش‌بس‌ها و کاهش محاصره نوارغزه هشدار داده‌اند. بی‌نتیجه بودن این هشدارها موجب شده گروه‌های مقاومت کوچک‌ترین حملات رژیم صهیونیستی را با حجم وسیع شلیک موشک و راکت به شهرک‌های اطراف نوارغزه پاسخ دهند. ضمن آنکه رسیدن وضعیت نوارغزه به مرحله انفجاری و تشدید فشارهای مقاومت علیه تل‌آویو برای کاهش محاصره غزه از طریق اهرم‌های گوناگون سیاسی و مدنی مانند راهپیمایی بازگشت،‌ وضعیت در آستانه تنش قرار داشته باشد و کوچک‌ترین ماجراجویی دوسویه به تبادلات آتش دو یا چند روزه منجر شود.

ب: مسابقات «یوروویژن »؛‌ فرصت سازی مقاومت

دلیل دیگری که می‌توان آن را احتمالی برای چرایی تنش روزهای اخیر دانست،‌ برگزاری مسابقات اروپایی آواز یوروویژن در سرزمین‌های اشغالی دانست. این مسابقات در اروپا و جهان طرفداران زیادی دارد به گونه‌ای که برخی رسانه‌ها آن را مهم‌ترین مسابقه هنری جهان و پربیننده‌ترین مسابقات پس از جام جهانی فوتبال می‌دانند. اهمیت و نگاه ویژه جهانیان به این مسابقه،‌ فرصتی طلایی پیش روی مقاومت برای دیکته کردن خواسته‌های خود به تل‌آویو و نشان دادن دست برتر موقعیت خویش خواهد بود.

نکته حائز اهمیت اینجاست که پیش از شروع تنش‌های اخیر در رسانه‌های فلسطینی تهدیداتی مبنی بر عدم امنیت در مسابقات یوروویژن منتشرشده بود. اما پس از تشدید تنش‌ها و بمباران شدید نوارغزه و شهادت یک مادر باردار و دختری 14 ماهه، جهاد اسلامی در پیامی به مسابقات یورویژن هم اشاره کرد: «دشمن را از برگزاری هرگونه جشنواره‌ای (مسابقات اروپایی آواز یوروویژن) محروم می‌کنیم...در صورت ادامه تجاوزات، زندگی را برای صهیونیست‌ها به جهنم تبدیل می‌کنیم.» هم‌چنین گروهان‌های قدس شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی با انتشار فایلی ویدیویی تهدید کردند در صورت ادامه تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه غزه، مقاومت دایره آتش خود را گسترده‌تر کرده و بندر اسدود، نیروگاه هسته‌ای دیمونا، فرودگاه بین‌المللی بن‌گوریون و پالایشگاه‌های حیفا را به لرزه درخواهد آورد.

این تهدیدات مقاومت خیلی زود اولین تاثیرخود را گذاشت و در پی آن نمایش‌های مربوط به مسابقات اروپایی آواز یوروویژن که قرار بود در شهرک مودیعین برگزار شود، لغو شد. گفتنی است مسابقات اصلی یوروویژن قرار است 14 تا 18 ماه می (24 تا 28 اردیبهشت‌ماه) در تل‌آویو برگزار شود.

فلسطینیان در فضای مجازی تهدیدات سران مقاومت را در قالبی دیگر تکمیل می‌کنند. به‌طور نمونه ویدئوای در فضای مجازی بازنشر شده است که در پیامی تهدیدآمیز خطاب به رژیم صهیونیستی پس از پخش صحنه‌هایی از تبلیغات مسابقات یوروویژن در تل‌آویو و تصاویری هوایی از محل برگزاری آن تأکید می‌کند: «به تفاهمات پایبند باشید تا بتوانید جشن و مسابقات را برگزار کنید.»

اما فضاسازی استفاده از مسابقات یوروویژن برای فلسطینیان از دو ماه پیش شروع شد؛‌ زمانی که برخی هنرمندان با نامه‌هایی خواستار تحریم این مسابقه شدند. حال مقاومت فلسطین با استفاده از اهرم امنیت و ناامن سازی می‌تواند بیشترین بهره را ببرد.

گروهی از چهره‌های مشهور از جمله «راجر واترز» از گروه پینک فلوید و «کن لوچ» کارگردان برجسته بریتانیایی، خواستار تحریم یوروویژن شده‌اند و صد و هفتاد یک نفر از هنرمندان و چهره‌های معروف سوئدی با نوشتن نامه مشترکی در روزنامه‌های معتبر این کشور از جمله «افتون بلادت» و «اکسپرسن» از تحریم برگزاری مسابقه بین‌المللی آواز «یوروویژن ۲۰۱۹» در اسرائیل حمایت کردند. در این نامه آمده است: «ما هنرمندان و اهالی فرهنگ سوئد از آنجایی که اسرائیل میزبان این مسابقه بین‌المللی است، خواهان تحریم آن هستیم...تا زمانی که اسرائیل مردم فلسطین را از حقوق اولیه خود محروم می‌کند، در مبادلات فرهنگی با اسرائیل شرکت نکرده و از فعالیت‌های فرهنگی در این کشور حمایت نمی‌کنیم . »

هم‌چنین چهره‌های فرهنگی بریتانیایی نظیر «ویوین وست‌وود»، «پیتر گابریل» و «مایک لی» به‌طور مشترک نامه‌ای را امضا کردند و در آن از شبکه بی‌بی‌سی خواستند پوشش مراسم رقابت موسیقی یورو ویژن را به خاطر برگزاری در اسرائیل لغو کند. در بخشی از متن این نامه نوشته‌شده: «ممکن است یوروویژن سرگرمی سبکی باشد، اما از ملاحظات حقوق بشری مستثنا نیست و نمی‌توانیم تخطی سازمان‌یافته اسرائیل از حقوق بشر در مورد فلسطینی‌ها را نادیده بگیریم»؛ اما شبکه «بی‌بی‌سی»، این درخواست را نپذیرفته است.

فضای رسانه ای ایجاد شده در خصوص تحریم مسابقات یوروویژن و اهمیت برگزاری آن در امنیت کامل برای رییم اشغالگر قدس و وضعیت سخت نتانیاهو برای انتخاب تنشی جدید،‌ این امکان را به مقاومت غزه می دهد که با تداوم پاسخ های وسیع خود به تل آویو به دنبال تغییر وضعیت محاصره غزه باشند.

نتانیاهو طی یک سال گذشته همواره در یک دوراهی انتخاب، برای نوارغزه وجود داشته است: ادامه امتیازدهی برای ثبات نسبی یا آغاز تنشی بزرگ. این انتخاب ناشی از مزایا و هزینه‌های هرکدام از دو گزینه پیش روست. تل‌آویو در صورت تداوم وضعیت،‌ به حماس این فرصت را می‌دهد که ضمن تداوم فشارهایش و شلیک موشک،‌ مسیر کنونی را ادامه دهد و جایگاه خود را تقویت کند. ضمن آنکه برخی صهیونیست‌ها معتقدند جنگی ولو در بازه زمانی کوتاه در برهه کنونی برای ضربه به حماس و جهاد اسلامی و تغییر مسیر قدرت‌یابی آنان لازم است. اصطلاحاً به این تفکر،‌ نگرش «چمن‌زنی»‌ هم می‌گویند. به این معنی که هر چند سال جنگی رخ می‌دهد تا آن مجموعه و منطقه دچار ضربه و آسیب شود تا زمانی را صرف بازیابی نماید.

اما از سویی دیگر نتانیاهو به دنبال تحقق یک ثبات نسبی و القای توانایی ایجاد امنیت برای ساکنان سرزمین‌های اشغالی و شهرک‌های نزدیک نوار غزه است. نزدیک بودن اعلام معامله قرن،‌ عدم شکل‌گیری کابینه جدید و عدم اطمینان از چگونگی و زمان پایان جنگی جدید را می‌توان مهم‌ترین عواملی دانست که نتانیاهو و بسیاری از سران ارتش رژیم صهیونیستی را مجاب به تداوم وضعیت کنونی می‌نماید.

پذیرش آتش‌بس با حماس در ماه‌های گذشته و جدا شدن لیبرمن از دولت در مخالفت با این آتش‌بس، نمونه واضحی از این سیاست است؛ اما در دولت آتی کیستی سکان‌دار وزارت جنگ و فشار احزاب ائتلاف به خصوص احزاب حریدی در خصوص غزه، سرنوشت نوار غزه و سیاست کابینه آتی نتانیاهو را رقم خواهد زد و تغییر سیاست کنونی دور از ذهن نیست.