«میدون» اموزش کسب و کار یا شبیخون به تنوع زیستی کشور

کدخبر: 2329136

باید توجه داشت هیچ کشوری اجازه ورود گونه‌های خارجی گیاهی و جانوری را به سرزمینش نمی‌دهد، ورود گونه‌های خارجی یعنی ورود دشمن. مراقب باشیم با دست خودمان با تنوع زیستی کشورمان نجنگیم.

نسیم آنلاین ؛ دکتر شایان نادری* : یکی از وظایف اصلی صداو سیما اطلاع رسانی درست و دقیق به عموم مردم است. سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا در خصوص صحت و سقم این تبلیغات توسط رسانه ملی رصد دقیقی صورت گرفته است؟

به طور مثال تبلیغات وسیعی که اخیرا تحت عنوان میدون (سامانه جامع هدایت، آموزش و پشتیبانی کسب و کار) انجام می گیرد، دو مورد از مواردی که از این سامانه تبلیغ می‌شود و متاسفانه خلاف واقع هم هست، آموزش پرورش بز شیری سانن و دیگری تبلیغی تحت عنوان پولسازترین درخت دنیا پائولونیا است. دو موردی که آنچه گفته می‌شود نیست و به طرز اغراق آمیزی به مردم نشان داده می‌شوند.

مواردی که در خصوص برتری سانن از این سامانه تبلیغ می‌شود به شرح زیر است:

۱- این نوع دام با اکثر نقاط آب و هوایی خود را تطبیق می دهد. ۱-تولید شیر بالایی دارد و مقایسه این نژاد غیر بومی با نژاد های بومی کشور مان صورت گرفته و ادعا می کنند هر بز معمولی در کشورمان سالانه حدود ۱۵۰ کیلو شیر است در صورتیکه بز سانن تولید شیری ۱۰ برابر (۱۵۰۰کیلوگرم در سال)دارد. ۳-قناعت در مصرف خوراک دارد ۴-درصد دو قلو زایی بالا دارد.

در خصوص این چهار مزیت لازم به ذکر است که کلیه متخصصین و دانشمندان غربی حوزه دام به صراحت اذعان می کنند که بز بومی فلات ایران است و طی چند ده هزار سال هست که نژاد های بومی فلات ایران سازوگار و کارآمد شده اند،این مهم را بیان کردم تا به این نکته پرداخته شود که متاسفانه طی سال های اخیر سیاست ترویج و استفاده از نژادهای وارداتی در دستور کار نهاد های مثل سازمان اقتصادی کوثر وابسته به بنیاد شهید و ایثارگران و بنیاد مستضعفان و سازمان جهاد و کشاورزی قرار گرفته و از قابلیت های نژاد های خوب و کارامد بومی کشورمان غافل مانده اند و جالب تر اینکه ادعا های عجیبی هم در خصوص پرورش بز سانن دارند.

طی چند ماه گذشته هم در برنامه پایش هم فردی این ادعا را داشته که بز ساننی که پرورش داده اند سالانه هر راس ۱۲۰۰ کیلو شیردهی داشته است.

کشور های سوئیس و فرانسه که زیستگاه اصلی نژاد بز سانن می باشند در محیط کاملا استاندارد و صنعتی توانسته اند به تولید ۸۰۰ کیلوگرم شیر در سال دست پیدا کنند ولی در کشورمان و در محیط های که برای پرورش بز سانن در نظر گرفته شده که استاندار و صنعتی هم نبوده ادعای عجیب تولید سالانه ۱۲۰۰ کیلو شیر را در سال دارند!!

آخرین گزارشی که از تولید شیر این نژاد در کشور منتشر شده در بهترین حالت ۶۰۰ کیلو بوده و جای سوال است که دوستان بر چه اساسی ادعای تولید ۱۲۰۰ کیلو شیر در سال را دارند؟

نکته مهم تر درصد پروتئین شیر و درصد چربی شیر نژادهای بومی کشورمان نسبت به نژاد سانن بالاتر بوده و از کیفیت بالاتری برخوردار است.

بز سانن محدودیت اقلیمی دارد ولی این ویژگی مدنظر قرار نگرفته و بطور مثال بزی که در دمای زیاد بازدهی بالا ندارد توسط بنیاد مستضعفان بعنوان یک پایلوت اشتغال زایی در استان کرمان استفاده شده است و ای کاش بنیاد مستضعفان آمار متقنی از موفقیت این نژاد در انجا ارائه بدهد که تاکنون شاهد چنین گزارشی نبوده ایم که مطمئنا بازدهی این نژاد در این استان کویری و بیابانی(در دمای بالای ۲۷ درجه) شاهد کاهش تولید شیر خواهیم بود.

با بررسی دقیق هزینه خوراک سالیانه (مصرف بالاتر نسبت به نژادهاز بومی)، دارو و هزینه های نگهداری و از طرفی مقاومت پایین این نژاد نسبت به بیماری ها و شرایط سخت محیطی می توان نتیجه گرفت که پرورش بز سانن به صرفه نیست و بجای این همه تبلیغ و رپرتاژ به اصلاح نژاد و و بالا بردن قابلیت نژادهای بومی کشور پرداخته شود. متاسفانه تاکنون در بحث امنیت غذایی به ظرفیت و قابلیت های نژاد های برتر و بومی کشور پرداخته نشده و این پتانسیل ها بومی در رسانه ملی انچنان که باید و شاید ارائه نشده اند و تبلیغ دامپروری و تغییرات نژادی کشور مبتنی بر دامپروری صنعتی غرب جلو می رود که این مورد باعث انفعال در حفاظت و ارتقاء ژنی دام های بومی کشور شده است.

حال با این تبلیغات گسترده که توسط سامانه جامع هدایت، آموزش و پشتیبانی کسب و کار در صدا و سیما پخش می‌شود به این فکر کنید که چند خانواده و جوان دنبال کسب و کار شیفته این تبلیغات میشوند و متاسفانه با سرمایه گذاری در پرورش بزنن سانن سرمایه ای که داشتند را از دست می دهند و به تبعات راهنمایی اشتباه به مردم توسط تبلیغات رسانه ملی فکر شده است؟ چه کسی باید پاسخگوی این تبلیغ و ترغیب های عجیب و خلاف واقع در رسانه ملی باشد؟

در بحث تبلیغ درخت پائولونیا هم شاهد اغراق و اطلاع رسانی اشتباه به بهانه کسب و کار هستیم، بعبارتی می توان گفت سودای رشد اقتصادی با کشت گیاهان آب بر و مهاجم و غیر بومی تبعات خوبی برای اکوسیستم کوهستانی کشورمان ندارد و نقش مخربی این درخت خواهد داشت.

درخت پائولونیا به منظور احیا جنگل ها و جلوگیری از تخریب اراضی جنگلی و همچنین رشد سریع و تولید چوب مناسب و رویکرد اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد که علی رغم تمامی تبلیغاتی که برای این درخت صورت گرفته در مقایسه با درخت صنوبر بومی کشورمان و طی یک دوره بررسی ۵ ساله مشخص شده درخت پائولونیا از رشد مناسبی در مناطق کوهستانی برخوردار نبوده و در رویشگاه گیاه پائولونیا آفات و بیماری های زیادی مشاهده شده که بیشترین خطر متوجه گیاهان بومی کشورمان نسبت به آین افات در مرحله جوانه زنی است که خسارات زیادی را متحمل می‌شوند و برای کشت توصیه نمی گردد و در زمین های ابگیر هم تنها در یک تکرار از رشد و استقرار مناسبی برخوردار بوده است.

باید توجه داشت هیچ کشوری اجازه ورود گونه‌های خارجی گیاهی و جانوری را به سرزمینش نمی‌دهد، ورود گونه‌های خارجی یعنی ورود دشمن. مراقب باشیم با دست خودمان با تنوع زیستی کشورمان نجنگیم.

اینگونه پیشنهادها درست مانند کاشت کهور آمریکایی در خوزستان، یک نوع کاسبی خطرناک است که به وضعیت ناگوار طبیعت دامن می‌زند؛ آیا از ورود آزولا به ایران درس نگرفته ایم؟ آیا از ورود کهور آمریکایی به ایران درس نگرفته ایم؟

این دو مورد را عرض کردیم تا مدعیان هدایت و آموزش کسب و کار در الگوهای اشتباهی که انتخاب کرده اند تجدید نظر کنند و زمینه از دست رفتن سرمایه های هموطنان عزیزمان را فراهم نکنند و از الگوهای بومی و موفق برای تبلیغ استفاده کنند.

می‌توان حدس زد بقیه موارد این سامانه مثل دو مورد آموزش بز سانن و درخت پائولونیا مالامال از اشکال هستند.

دکتری تخصصی بافت شناسی مقایسه ای

ارسال نظر: