قدرت‌یابی «دولت موقت»؛ انتخاب دمشق یا فشار مسکو؟

کدخبر: 2333012

پس از پیشروی‌ دمشق و متحدانش در ادلب و بازپس‌گیری شهرک راهبردی «خان‌شیخون»، رئیس‌جمهور ترکیه به مسکو سفر و با پوتین دیدار کرد. ساعتی بعد، دمشق آتش‌بس یک‌طرفه در ادلب را پذیرفت. رسانه‌ها اخباری منتشر کردند که اردوغان به پوتین تعهد داده تا در روزهای آینده، از انحلال هیئت تحریرالشام و دولت نجات حمایت کند.

تحولات شمال سوریه، همچنان پیچیده، چند بعدی و پرسرعت ادامه دارد. مروری بر اخبار و رویدادهای مهم روزهای اخیر، می‌تواند وقوع یک سناریو در شمال سوریه را تقویت کند: پس از پیشروی‌ دمشق و متحدانش در ادلب و بازپس‌گیری شهرک راهبردی «خان‌شیخون»، رئیس‌جمهور ترکیه به مسکو سفر و با پوتین دیدار کرد. ساعتی بعد، دمشق آتش‌بس یک‌طرفه در ادلب را پذیرفت. رسانه‌ها اخباری منتشر کردند که اردوغان به پوتین تعهد داده تا در روزهای آینده، از انحلال هیئت تحریرالشام و دولت نجات حمایت کند. ترکیه این واقعیت میدانی را پذیرفته که اسد و متحدانش، عملیات علیه تروریست‌ها در ادلب را متوقف نخواهند کرد.

ساعاتی پس از آغاز آتش‌بس در ادلب، رسانه‌ها از حملات موشکی آمریکا به شرق این استان خبر دادند که در پی آن حدود 40 نفر از تروریست‌ها کشته شدند. درباره اینکه هدف حمله، حراس‌الدین بوده یا تحریرالشام، هنوز اخبار موثقی منتشر نشده، اما به نظر می‌رسد در میان کشته‌شدگان، جمعی از فرماندهان تروریست‌ها حضور داشتند. از مناطق تحت سیطره تروریست‌ها اخباری مبنی بر اعتراضات مردمی منتشر می‌شود. رسانه‌های نزدیک به معارضان، از تظاهرات در برخی مناطق مانند «سراقب» علیه تحریرالشام خبر می‌دهند. همچنین مدتی است که هشتک «تخریب ‌الشام»، مورد استفاده قرار گرفته است.

کمیته تدوین قانون اساسی سوریه در مراحل پایانی تشکیل است. دمشق و مسکو، حضور تحریرالشام را در گفت‌وگوهای آینده نخواهند پذیرفت. این را هم معارضان حاضر در نشست‌های آستانه می‌دانند و هم ترکیه.

تحولات پیش‌گفته نشان می‌دهد، گروه‌های تروریستی حاضر در ادلب به نقطه‌ای رسیده‌اند که همزمان بخشی از مشکل طرف‌های مختلف هستند. برای حل این مشکل، به نظر می‌رسد توافقی میان پوتین و اردوغان صورت گرفته است که براساس آن تحریرالشام منحل می‌شود و مناطق تحت سیطره دولت نجات به «دولت موقت» می‌رسد. تروریست‌ها نیز باید در گروه‌های ذیل معارضان، ادغام شوند. این‌گونه تمام مناطق اشغالی شمال سوریه یکپارچه در اختیار دولت موقت قرار خواهد گرفت.

فارغ از امکان تجمیع این گروه‌های نه‌چندان یک‌دست زیر پرچم دولت موقت از سوی ترکیه، پرسش اساسی این است که آیا دمشق با انتخاب خود پذیرفته که قدرت چانه‌زنی رقیب مذاکراتی‌اش در آستانه -معارضان- افزایش یابد یا مجبور به پذیرش انتخاب مسکو شده است؟ پاسخ به این پرسش، شاید در روابط رو به گسترش مسکو-آنکارا باشد.

اندیشکده راهبردی تبیین

ارسال نظر: