با استادانم در دانشکده اقتصاد

سیرامیر سیاح: هفته گذشته، شورای عالی اقتصادی سران سه قوه تصمیم گرفت برای تأمین کسر بودجه سال جاری، ۳۸ هزار میلیارد تومان استقراض شود؛ بدون هیچ تلاش خاصی برای اصلاح ساختار ویران بودجه‌نویسی کشور! هفته پیش‌تر، همین شورا که معلوم نیست براساس چه پشتوانه کارشناسی این‌طور بی‌محابا تصمیم می‌گیرد، تصمیم اشتباه سال گذشته خود را تمدید کرد و با زیر پاگذاشتن اصول علم اقتصاد، قیمت‌گذاری و نظارت بر بازارهای رقابتی را به ستاد تنظیم بازار سپرد و با قطع اختیارات قانونی شورای رقابت، اختیارات فراقانونی نظارت بر بازار را به ستاد بدسابقه تنظیم بازار اعطا کرد. این اشتباه شورای عالی سران در تابستان ۱۳۹۷ باعث دخالت اشتباه ستاد تنظیم بازار در بازار شفاف بورس کالا و ایجاد رانت هنگفتی در عرضه محصولات پتروشیمی و فولاد شده بود. ستاد تنظیم بازار وابسته به وزارت صنعت تابستان ۱۳۹۷ با تعیین سقف قیمت در بورس کالا، به شرکت‌های پتروشیمی و فولاد تکلیف کرد محصول خود را به قیمت‌های سرکوب‌ شده و فقط به اشخاصی بفروشند که وزارت صنعت نام‌شان را در سایت بهین‌یاب قرار می‌دهد. این مصوبه فاجعه‌بار تولید را سرکوب و رانت‌خواری را گسترش داد وکارآفرینان صنایع پایین‌دست پتروشیمی را تشویق کرد تولید را کنار بگذارند و به دلالی و صادرات مواد اولیه رانتی مشغول شوند. تیم اقتصادی دولت که تابستان گذشته بانی آن اشتباه فاحش بود، بهار ۱۳۹۷ اشتباه تاریخی دلار ۴۲۰۰ تومانی و قبل‌تر از آن، حراج ذخایر طلای بانک مرکزی را در کارنامه تاریک خود دارد. در این شرایط که سیاست‌گذاران اقتصادی کشور این‌طور پی‌در‌پی تصمیم‌های اشتباه می‌گیرند و بر تصمیم‌های اشتباه خود پافشاری می‌کنند (دلار ۴۲۰۰ تومانی)، دانشکده‌های اقتصاد کجا هستند؟ سال گذشته کجا بوده‌اند؟ چرا از استادان اقتصاد صدایی درنمی‌آید؟ اگر دانشکده اقتصاد سال ۱۳۹۶ در ماجرای پیش‌فروش هفت‌میلیون قطعه سکه طلا از خود حرکتی نشان می‌داد، آیا دولت جرأت می‌کرد تصمیم دلار ۴۲۰۰ تومانی را بگیرد و اگر در بهار ۱۳۹۷ دربرابر دلار ۴۲۰۰ تومانی دانشکده‌های اقتصاد سکوت نمی‌کردند، آیا دولت بازهم جرأت می‌کرد، امسال هم این اشتباه را تکرار کند؟ اگر دانشکده‌های اقتصاد به‌کنارگذاشتن شورای رقابت و سپردن قیمت‌گذاری در بازارهای رقابتی به ستاد تنظیم بازار اعتراض می‌کردند و هزینه اشتباه را افزایش می‌دادند، آیا سران قوا می‌توانستند این‌طور راحت و بی‌دغدغه تصمیم‌های اشتباه خود را تکرار و اقتصاد ایران و سفره‌های مردم را کوچک‌تر کنند؟ استادان عزیزم در دانشکده اقتصاد! دستتان را می‌بوسم. د‌ربرابر اشتباهات مسوولان سکوت نکنید. اظهارنظر درباره سیاست‌های اقتصادی برخلاف تصور رایج در دانشکده، غباری به علم شما نمی‌نشاند. دانشکده‌ای که زاینده نباشد و در سیاست‌گذاری اقتصادی تأثیر نگذارد و در اشتباهات تاریخی و خانه‌برانداز مسوولان، سکوت و بی‌طرفی پیشه کند، واقعا بود و نبودش چه فرقی دارد؟ استادان بزرگوار اقتصاد! حسب تکلیف ملی و دینی به میدان سیاست‌گذاری و تصمیم‌سازی بیایید و اجازه ندهید ندانم‌کارها با اشتباهات‌شان، کام مردم را تلخ و جیب‌شان را خالی کنند. امروز بیش از هر زمانی، ایران به شما نیاز دارد.

«روزنامه صبح نو»