اخبار آرشیوی
جواد کامور بخشایش، خاطرهنگار در گفتگو با «نسیم»: این بیانصافی است که گفته شود خاطرهنگار نقش کماهمیتی دارد و مانند ضبط صوت عمل میکند، خیلی از راویان قدرت دیالوگگویی ندارند و از سواد کافی برخوردار نیستند/ نقش خاطرهنگار و ویراستار دیده نمیشود
کاموربخشایش در بخشهای دیگری از گفتگوی خود با «نسیم»، افزود: - توانمندی و تسلط خاطرهنگار و احاطه او به اطلاعات درباره حوادث و رخدادهای مرتبط با روای است که میتواند روای را به بیان جزییات و گفتن خاطراتی وادارد که با گذشت زمان و زندگی روزمره از خاطر او رفته است. - آقای کمرهای در کلاسهای تاریخی شفاهی خود همیشه میگفت «یک خاطره نگار نه باید از حیث اطلاعات از راوی جلوتر باشد که بخواهد حرف توی دهن او بگذارد و او را وادار به گفتن چیزهایی کند که ثمره ذهن خود اوست و نه هم باید از راوی عقبتر باشد که نتواند پا به پای راوی خاطرات را مرور کند و به راوی در بیان جزییات و خاطرات کمک نکند.» - اطلاعات خود خاطرهنگار و احاطه او به موضوع خیلی کمک می کند به روای در بیان حوادث و رویدادهایی که به چشم خود دیده و شاهدش بوده ولی الان به خاطر گذشت ایام از ذهن او پاک شده است. - اینکه گفته میشود خاطره نگار نقش کم اهمیتی دارد و به سان ضبط صوت عمل می کند واقعا بیانصافی است. خیلی از راویان واقعا قدرت دیالوگ گویی ندارد و یا از سواد کافی برخوردار نیستند که نیاز هست میان خاطرات او پیوند برقرار شود و خاطره نگار باید با زحمت فراوان
خاطرات او را پالایش و مستند کند. - متاسفانه در ایران نه نقش ویراستار دیده می شود و نه خاطره نگار ولی آثاری موفق هستند که ویراستاری خوب شده باشند و در خاطره نگاری هم آثاری موفق هستند که خاطره نگار قوی و با اطلاعات وسیع داشته باشد.