افخمی: کشف شهیدآوینی در فیلم‌ها و نوشته‌های اوست

کدخبر: 930630

افخمی در مراسم "روایت یک حقیقت" گفت: بخش مهمی از تاثیر فیلم‌های او به صدا و لحن او برمی‌گردد؛ اگر زنده بود نیروهایی تربیت می‌کرد که امثال "آخرین روزهای زمستان" بسازند/ حبیب احمدزاده: کارهای آوینی هیچ وقت سلاح به همراه نداشت

به گزارش خبرنگار «نسیم»، مراسم "روایت یک حقیقت" نگاهی دوباره به زندگی هنری شهید سید مرتضی آوینی به همت فرهنگسرای انقلاب در سالن ایران فرهنگستان هنر و با حضور چهره هایی همچون حسین معززی نیا، حبیب احمدزاده، بهروز افخمی، مصطفی دالایی، کیومرث پور احمد، مسعود فراستی، محمد علی فارسی و مریم امینی همسر شهید آوینی برگزار شد.

مصطفی دالایی در ابتدای نشست در سخنانی عنوان کرد: مهمترین مسئله در مورد فیلمسازی شهید آوینی مجموعه قصه «روایت یک حقیقت» است. این قصه در زندگی این شهید بزرگوار بارها و بارها تکرار می شود.

اصالت بخشیدن به انسان در مستندهای شهید آوینی

وی افزود: توجه واقعی به انسان از دیگر خصوصیات کارهای شهید آوینی بود. او در مستندهای خود اصالت بیشتری برای انسان قائل بود. او هیچ وقت از تکنیک در فیلم های خود به نحوی استفاده نمی کرد که هویت انسان مخدوش شود.

دالایی ادامه داد: او همانند بسیاری از فیلمسازان درام را در کارهای خود تزریق نمی کرد و درام اصلی مستندهای او زندگی اصلی و واقعیت انسانها بود.

بهروز افخمی نیز در این مراسم در سخنانی گفت: بخش مهمی از تاثیر فیلم های او به صدا و لحن او بر می گردد. البته بخشی هم بر می گشت به آن معنا، مفهوم و معنی کلمات که به فیلمها اضافه می شد.

راه شناخت آوینی از طریق نوشته ها و فیلم ها

وی افزود: امروز هم سید مرتضی ادامه دارد و اگر امروز بود احتمالا با نیروهایی که تربیت کرده بود کارهایی همانند فیلم "آخرین روزهای زمستان" می ساخت. در حقیقت اگر امروز بود کارهایی شبیه همین کارهای خود یا توسط شاگردها انجام می داد و خود بر آنها نظارت داشت. یا خود او کارهایی می کرد که پیجیده تر بود.

افخمی ادامه داد: شهید آوینی فردی هنرمند و خوش فکر بود. برای شناخت او باید به متن آثار او نگاه کرد. برای کشف او باید به دنبال فیلم ها و نوشته های او رفت.

حسین معززی نیا نیز در سخنانی عنوان کرد: آوینی در ابتدای انقلاب وظیفه خود دانست که با فیلمسازی آشنا شود و سپس به ثبت تصاویری ابتدا در حوزه جهاد سازندگی و سپس جنگ پرداخت. همین امر هم هست که شهید آوینی را تا به امروز منحصر به فرد نگهداشته است.

وی افزود: تحقیقات آوینی تا به آنجا رسید که منجر شد به نگارش کتابی درمورد هیچکاک با نام «هیچکاک همیشه استاد» که به اتفاقی جنجالی در سال آخر زندگی او تبدیل شد. در همان دوره است که تلاش او برای یافتن چیزهای جدید در سینما به نگارش مقاله «عالم هیچکاک» می رسد.

مقاله «عالم هیچکاک» تایف آوینی از مبانی سینما

معززی نیا ادامه داد: این مقاله در حوزه تئوریک بهترین نوشته ای است که از او به جای مانده و منحصر هم به هیچکاک نیست بلکه به نوعی تالیف او از سینما و مبانی سینما است. در حقیقت این مقاله دریافت شخصی او از سینما است. قابلیت عرضه جهانی نیز دارد و حرفای فراوان و تازه ای هم برای زدن دارد.

عدم دیدن سلاح در مستند های شهید آوینی

حبیب احمدزاده نیز در سخنانی گفت: شهید آوینی در تمام مقاطع زندگی خود ابتدا نیازسنجی کرده و سپس کاری انجام داده است. آوینی دنبال بیان این موضوع بود که ما در قرن بیستم دچار یک مشکل بزرگی شدیم و آن عدم ارتباط گونه های مختلف سینما به عنوان مجاز و واقعیت است.

وی افزود: اگر امروز آوینی بود برای یک فردی که همانند او احساس مسئولیت داشت این بود که مراقب باشد و نمایش زدایی و ادا زدایی کند از یک فرهنگی که همه به دنبال پوسته و ظاهر آن باشند. آن تاثیر گذاری واقعی آن از بین برود و همه برای آن دست هم بزنند و برای آن خوشحال هم باشند.

احمدزاده ادامه داد: آوینی در کارهای خود همواره از رزمندگانی که مقابل صدام نبرد می کردند تقدیر و تشکر می کرد. در حقیقت در کارهای او هیچ وقت سلاح نمی بینیم.

ارسال نظر: