چرا اصلاح‌طلبان پروژه استعفای روحانی را مطرح کرده‌اند؟
باج خواهی اصلاح‌طلبانه
دولت با ایجاد این تلقی که به دلیل تنگناها و فشارهای درون حاکمیت و نداشتن اختیار کافی نمی تواند امور را پیش ببرد به دنبال امتیازگیری و باج خواهی از نظام در حوزه های مختلف و به طور خاص در حوزه مذاکرات است
نسیم آنلاین ؛ حسین رضایی: در حالی که شش سال از عمر دولت حسن روحانی می‌گذرد، تمامی شاخص های اقتصادی و اجتماعی و حتی امنیتی کشور در طول چهل سال اخیر در بدترین شرایط خود قرار دارد. تمامی نظرسنجی های نهادهای مختلف و حتی نهادهای منتسب به دولت حاکی از سقوط پشتوانه اجتماعی دولت است. دراین شرایط عده ای از اصلاح طلبان در بوق استعفا روحانی می‌دمند. با اینکه حسن روحانی در انتخابات ۹۲ و ۹۶ گزینه اصلی جریان اصلاحات بود و با تبلیغات وسیع و هزینه های هنگفت اصلاح طلبان روی کار آمد و طی این سال ها نیز حامی و پشتوانه دولت روحانی بودند اما اکنون با وضعیت بغرنج دولت بی تدبیر که تمامی امیدها را نیز کور کرده و دیگر کسی حاضر به دفاع از دولت نیست، آنها نیز پای خود را پس کشیده اند و سعی در مرزگذاری بین خود و دولت دارند و در یک فرار به جلو مساله استعفا روحانی را طرح می‌کنند.
اولین بار سعید حجاریان بود که در اردیبهشت ماه امسال در یادداشتی با عنوان «اصلاح‌طلبی و مساله بقا» مساله استعفا روحانی را اینگونه طرح کرد و نوشت: «شاید، تمهید «حاکمیت یگانه» و پایان دادن به این معضل، از معبر استعفای رئیس‌جمهور و برگزاری همزمان دو انتخابات در اسفندماه سال جاری بگذرد تا نتیجتا، مجلس و دولتی‌ها همسو با روسای همسوتر بر مصدر امور قرار بگیرند.»
چندی بعد سعید حجاریان پروژه خود را تکمیل می‌کند و در مصاحبه با روزنامه ایران ابعاد جدیدی را نمایان می‌کند. حجاریان در این مصاحبه گفت: «چنانکه می‌دانیم همه اعضای کابینه مسؤولیت مشترک دارند و باید قوه مجریه را به پیش برانند. اگر عقل جمعی کابینه و نظر‌های کارشناسی، مذاکره را توصیه کند و مذاکره را مثلاً به «استعفا» گره بزند و حتی رضایت جمعی از نمایندگان مجلس را هم جلب کند، همان عمل نادرست، موجه می‌شود. زیرا پس از مذاکره احتمالی روحانی- «حتی بدون استجازه» - که ممکن است هر عاقبتی را در پی داشته باشد، هزینه‌ها سرشکن شده است.»
در ادامه و بعد از اتفاقات اغتشاشات در کشور، عباس عبدی ۱۶ آذر طی یادداشتی در روزنامه اعتماد از لزوم انحلال دولت و برگزاری انتخابات زودرس می‌نویسد: «هیچ حکومت و دولتی حتی در شرایط عادی نیز نمی‌تواند و مجاز نیست که با این حد از تنش مدیریت خود را تداوم دهد. در بیشتر نظام‌های سیاسی شیوه‌هایی را برای چنین موقعیت‌هایی پیش‌بینی کرده‌اند... انتخابات زودرس ریاست‌جمهوری.. می‌تواند همراه با انتخابات مجلس انجام شود. مثلا در اردیبهشت ماه یا حتی در اواخر اسفند ماه. همزمانی در انتخابات می‌تواند برآورده‌کننده یکی از خواست‌های قبلی، یعنی تقارن این دو انتخابات باشد. حتی می‌توان تا زمان انتخابات وظیفه مشخصی را برای دولت و رئیس آن تعیین کرد که انجام دهند. هیچ چیزی کمتر از این نمی‌تواند نگاه مردم را در باور به اراده حکومت برای تغییر را تحت تاثیر قرار دهد.»
عبدی مجددا مساله را در رسانه ها طرح می‌کند و در مصاحبه ای رسما اعلام می‌کند، تنها کسی نیست که پیشنهاد استعفای روحانی را مطرح می‌کند و می‌گوید: «برای اولین بار در سطح برخی از وزرا، چنین ایده‌ای مطرح‌شده و دارند در مورد آن فکر می‌کنند؛ برای اینکه ببینند چه باید کرد. برخی از وزرا هم به این نتیجه رسیده‌اند که با ادامه این حد از تنش دیگر، کاری نمی‌شود کرد. شنیده‌ام که معاون اول رئیس‌جمهور هم، کم‌وبیش به چنین فکری رسیده است.»
آن طور که از اظهارات افراد شاخص جریان اصلاحات و همچنین بررسی محتوای روزنامه های زنجیره ای برمی‌آید آن است که اصلاح طلبان با طرح مساله استعفا در افکارعمومی به دنبال تبری خود از ایجاد مشکلات فعلی کشور هستند که به سبب بی کفایتی دولت ایجاد شده است. و اکنون با فرار به جلو سعی دارند این پیام را به جامعه صادر کنند که راه اصلاحات از دولت جداست تا بلکه در انتخابات آتی بتوانند ژستی منتقدانه و نه منفعلانه بگیرند.
از طرفی اصلاح طلبان در سوی دیگر ماجرا یعنی در حاکمیت اولا به دنبال تقسیم هزینه‌های بی کفایتی دولت به کلیت نظام و بقیه دستگاه‌ها هستند تا خود را از زیربار فشار نجات دهند. از سوی دیگر با ایجاد این تلقی که دولت به دلیل تنگناها و فشارهای درون حاکمیت و نداشتن اختیار کافی نمی‌تواند امور را پیش ببرد به دنبال امتیازگیری و باج خواهی از نظام در حوزه های مختلف و به طور خاص در حوزه مذاکرات است. و در همین راستاست که حجاریان به دولت توصیه می‌کند که مساله استعفا را به مذاکره گره بزنند تا حاکمیت برای حفظ یکپارچگی و جلوگیری از تبعات استعفا تن به مذاکره جدیدی دهد.
حال آنکه مردم دیگر رفتارهای مزورانه اصلاح طلبان را باور نخواهند کرد، چرا که خودش شریک و مسبب اصلی وضعیت نابسامان کنونی هستند و از طرفی در حاکمیت هم چون بی سابقه ترین اختیارات و همراهی ها با حسن روحانی در طول تاریخ جمهوری اسلامی شده است، دیگر تن به فشارهای ناشی از ناتوانی دولت نخواهد داد. و پروژه باج خواهی در پوشش استعفا به سرانجام نخواهد رسید.
