دیپلماسی ورزشی و جایگاه دفاع از آرمان فلسطین

کدخبر: 2342992

رسانه های ورزشی ما خیلی انقلابی نیستند یا اگر دوستان انقلابی ما در خبرگزاری هایی چون فارس و تسنیم بخواهند در این مسیر حرکت کنند(که البته نکرده اند) ضریب جدی نمی گیرند.

نسیم آنلاین ؛ سجاد اسلامیان: مدتهاست هر وقت یک ورزشکار ایرانی در مقابل اسرائیل قرار می گیرد و یا از روبرو شدن با ورزشکار رژیم صهیونسیتی امتناع می کند رسانه های ضدانقلاب آن را برجسته می کنند . همین هفته پیش بود که دو شطرنج باز ایرانی جلوی شطرنج باز اسرائیلی حاضر شدند و رادیوفردا، ایران اینترنشنال و ... آن را ضریب دادند در حالی که به گفته خودشان از ملیت حریف خبر نداشتند . در این مدت رسانه های ضدایرانی و ضدانقلابی چند محور را دنبال کرده اند:

۱. ورزشکاران دیگر حاضر نیستند اعتبار ورزشی خود را خرج آرمانهای انقلاب بکنند و اگر چنین اتفاقی می افتد به زور است.

۲. ورزش ایران در هر رشته ای اگر جلوی حریف اسرائیلی نایستد موجبات محرومیت هایی را در آن رشته فراهم می کند؛ مانند محرومیت های جودو یا کشتی

۳. تنها ایران است که ورزشکاران خود را مجبور به این کار می کند

۴. هیچ راهی جز به رسمیت شناختن اسرائیل (حداقل در عرصه ورزش) نیست اما در برابر این هجمه رسانه ای به مساله حمایت از فلسطین و به رسمیت شناختن اسرائیل در عرصه ورزش رسانه‌های ما چه کرده اند؟

کاری که بسامد و ضریب رسانه ای جدی داشته باشد اتفاق نیافتاده و رسانه های ورزشی و غیر ورزشی از روزنامه ها تا شبکه سه کار جدی ای نکرده اند . رسانه های ورزشی ما خیلی انقلابی نیستند یا اگر دوستان انقلابی ما در خبرگزاری هایی چون فارس و تسنیم بخواهند در این مسیر حرکت کنند(که البته نکرده اند) ضریب جدی نمی گیرند.

نوبت اما نوبت داعیه داران و رفقای گذشته و حال ما در شبکه سه است و سوال این است که آیا با ریاست علی فروغی بر شورای ورزش صداوسیما شاید بتوانند این نبرد شکست خورده ما در مقابل رسانه های ضدایرانی و ضدانقلابی را تغییر دهد؟

به نظر می رسد در این چارچوب موارد زیر را برجسته و پیگیری کرد:

۱. ورزشکاران و پهلوانان ما همراه با آرمانها هستند چه اینکه حتی در مسابقات تیکن هم ورزشکاران ایرانی که با همت خود به مسابقات رفته اند و نه از طرف دولت، حاضر به مسابقه با نمایندگان اسرائیلی ها نشده اند.

۲. عاقبت آنهایی که فکر می‌کردند با پشت پا زدن به آرمان بر حق فلسطین به جایی می رسند چه شد؟

۳. ده ها مورد از تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی در خارج از ایران رخ می دهد؛ از برافراشته شدن پرچم فلسطین توسط حامیان سلتیک و آن باشگاه یونانی تا انصراف بازیکن الجزایری، تونسی، لبنانی و حتی سعودی از رویارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس.

۴. راه های دیپلماتیک بسیاری برای حل این مشکل وجود دارد که می توان گشود اما اگر اینها هم نتیجه نداد ما از آرمان‌هایمان عدول نمی‌کنیم .

ارسال نظر: