«نسیم آنلاین»، گزارش می دهد
اعتراض تلویحی جنتی به ایوبی "۵۰ کیلو آلبالو" را بایگانی می کند؟
حالا که وزیر ارشاد از ساخت فیلم سخیف «۵۰ کیلو آلبالو» ابراز ناراحتی کرده، آیا بهتر نیست برای جبران اشتباه، با پایان اکران این فیلم و عدم اجازه توزیع نسخه نمایش خانگی آن جلوی ضرر بیشتر گرفته شده و به حضور یک فیلم مسئله دار در عرصه فرهنگ پایان داد؟
گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »- در حالی که اعتراض ها نسبت به فیلم «50 کیلو آلبالو» ساخته مانی حقیقی افزایش یافته است، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ساخت چنین فیلمی انتقاد کرد.
علی جنتی در دیدار با آیت الله مکارم شیرازی درباره فیلم «50 کیلو آلبالو» گفت: «اگر از چگونگی فیلم خبر داشتم، اجازه ساخت و اکران به آن نمی دادم» ( اینجا )
«50 کیلو آبالو» خیلی دیر توجه مسئولان وزارت ارشاد را به خود جلب کرد. بعد از آنکه جنتی از ساخت این فیلم انتقاد کرد، سخنگوی وزارت ارشاد نیز اعطای مجوز ساخت به «50 کلیو آلبالو» را اشتباه دانست.(ا ینجا )
تقریبا در همه نقد های سینمایی منتشر شده در باره فیلم «50 کیلو البالو»، همه منتقدها به ضعیف و بی ارزش بودن این فیلم تاکید کرده اند. مسعود فراستی که نقد های صریحی درباره فیلم ها دارد، درباره این فیلم می گوید: «50 کیلو آلبالو» بسیار فیلم بد و عقب افتاده ای است! ( اینجا ) یا روزنامه شرق در نقدی که برای این فیلم منتشر کرد، نوشت: شیشکیبستنهای فلانی، با بازی دکتر روحانی چقدر میتوانست بامزه باشد؟ بهاضافه حرکات و تکانههای اغراقشده، سکندریخوردن آدمها و این تکدیگری مذبوحانه برای کمی خنده؛ ادای هیجانداشتن را درآوردن؛ زن شیکپوش قلدرمآب، کارگردانی که نمیتواند از دیدار بازی خود در فیلم به هیچ ترتیبی چشم بپوشد. مرد باکلاس از فرنگ آمده که در عمق وجودش یکجورهایی کلاهبردار است؛ فیلمی که کارگردان میداند نمیتوان سکانسهایش را بیموسیقی به خورد تماشاگر داد؛ فیلمی که هوس میکند ادعای هجو فیلمفارسی، یا هجو معلوم نیست چه چیزی را داشته باشد، در حالی که داستانش را از همان فیلمها به عاریت میگیرد . ( اینجا )
«50 کیلو آلبالو» نمونه ای از فیلمفارسی های دهه 90 ای است که کارگردانش خود را از جمله روشنفکران سینما می داند. هر چند این فیلم کمدی توانسته فروش خوبی داشته باشد اما بینندگان فیلم اکثرا از محتوای آنچه در سینما دیده اند ابراز نارضایتی کرده اند.
در این شرایط وزیر ارشاد در دیدار با آیت الله مکارم شیرازی عنوان کرده است که اگر از محتوای فیلم خبر داشته است، اجازه ساخت آن را نمی داده است. شاید شخص وزیر به دلیل مشغله کاری و واگذاری امور به معاونت ها به طور ریز و جزئی در جریان ساخت فیلم های سینمایی قرار نگیرد و به جای وی رئیس سازمان سینمایی و معاون نظارت و ارزشیابی این سازمان هستند که وظیفه مستقیمی در نظارت بر سینما دارند. انتقاد وزیر از این فیلم به معنای آن است که جنتی از عملکرد حجت الله ایوبی در قضیه تولید فیلم «50 کیلو آلبالو»، رضایت ندارد.
پیش از این نیز بسیج دانشجویی با ارسال نامه ای سرگشاده خطاب به حجت الله ایوبی از وضعیت سینمای ایران و فیلم های « من سالوادور نیستم» و «50 کیلو آلبالو» انتقاد کرده بود. در این نامه دانشجویان با اشاره به اینکه وضعیت سینماها در شان انقلاب نیست و روز به روز شاهدتولید و پخش تعداد بیشتری از فیلم های ضد ارزشی هستیم، به «50 کیلو آلبالو» اشاره می کنند و می نویسند: فیلمی با نام پنجاه کیلو آلبالو که گویی نهایت تلاش در آن به کار گرفته شده تا فحشاء، سبک زندگی غربی و ... را تبلیغ کند، یکی دیگر از انبوه فیلمهایی است که سینمای ایران را زیر سوال برده است. تمسخر حکم اسلامی در مورد نگهداری عده بعد از طلاق و بی ارزش نشان دادن صفحه دوم شناسنامه یکی از بارزترین این توهینها بود( اینجا )
تا امروز سازمان سینمایی در قبال اکران فیلم «50 کیلو آلبالو» سکوت کرده و نخواسته است درقبال انتقادهایی که به این فیلم وارد شده واکنش داشته باشد، در عوض با اکران «اژدها وارد می شود» دومین فیلم مانی حقیقی در عمل چراغ سبزی به این کارگردان برای ادامه تولید فیلم هایی سخیف مانند "50 کیلو..." داده است.
در این بین شاید حضور مستقیم وزیر ارشاد برای برخورد با وضعیت فعلی اکران فیلم های مسئله دار می تواند مانع از یکه تازی های سازمان سینمایی باشد. اگر جنتی از وضعیت فیلم «50 کیلو آلبالو» ناراحت است می تواند این حرکت را در عمل با توقف اکران این فیلم (با وجود اینکه روزهای آخر اکرانش را نیز پشت سر می گذارد) و جلوگیری از پخش این فیلم در شبکه نمایش خانگی حداقل تنبیه های لازم را در برابر تولید فیلم هایی که به تمسر عقاید مذهبی و تبلیغ فحشا می پردازند، انجام دهد.
تجربه سینمای ایران نشان داده است عدم برخورد جدی با فیلمسازانی که قبح شکنی و تابو شکنی در مسائل اخلاقی و مذهبی را دارند باعث خواهد شد تا دیگران نیز این جرئت را پیدا کنند تا وارد میدان شده و سعی در عادی سازی یک ضد ارزش را داشته باشند.