اخبار آرشیوی

به گزارش خبرنگار «نسیم»، محمدحسن قدیری ابیانه در نشست خبری خود که به عنوان "کدام تحریم خطرناکتر است؟" در بیرجند برگزار شد، به نکات زیر اشاره کرد: -متأسفانه در کشور ما رقابت اقتصادی و الگوگیری از غرب در زمینه اقتصادی زیاد است ولی در زمینه ورزش و رقابت نظامی کمتر است. در کشور ما در پشتیبانی از تولید و اندیشه نظامی و مسابقات ورزشی به درستی عمل کرده‌اند و پشتیبان تیم داخلی و گروه نظامی داخلی بوده‌اند و در اقتصاد به درستی عمل نکرده‌اند. -این احساس که در جامعه حاکم است که مصرف و خرید کالای خارجی بهتر از تولید داخلی است ضربه زدن به اشتغال و بیکاری جوانان است. -خرید کالای خارجی یعنی تعطیلی کارخانجات و نیاز بیشتر ایران به ارز خارجی در حالی‌که اگر اهتمام به خرج دهیم و کالای ایرانی مصرف کنیم زمینه‌ساز رونق اقتصادی کشورمان است. -در کشور ما تولیدکنندگان و مصرف کنندگان از فرهنگ خوبی برخودار نیستند که در زمان گرانی و کمبود در بازار است مردم عادی مشغول ذخیره‌سازی کالاها می‌شوند و فروشندگان کالاها را احتکار می‌کنند. -همبستگی مردم کشورمان در جنگ و جبهه قوی و اما در مسایل اقتصادی ضعیف است. -کشورهای غربی بر علیه ما از تحریم دارو استفاده می‌کنند، ولی ما برعکس آنها عمل می‌کنیم کالاهای سودآور آنها را بیشتر استفاده و زمینه اشتغال بیشتر آنها را فراهم می‌کنیم و کشومان باید در این زمینه در مقابل تحریم‌های خارجی از تحریم استفاده کنند. -یکی از استراتژی‌های غرب نسبت به کشورهای نفت‌خیز این‌است که نباید از نفت به عنوان اهرم در تولید و توسعه کشور استفاده کنند بلکه نفت باید به عنوان اهرمی باشد در دست خودشان برای رونق اقتصادی و تولید بیشتر و تمایل ندارند درآمد نفتی صرف عمران و سازندگی کشور شود. -حتی در ساخت سریال ایرانی نیز کالای ایرانی تحقیر می‌شود. -تلویزیون در بسیاری از برنامه‌های خود مصرف کالای خارجی را تبلیغ می‌کند و این باعث می‌شود که تولید کنندگان ما کالاهای داخلی را با مارک خارجی به فروش رسانند. -خطرناکترین تحریم‌ها در کشور ما خود تحریمی است در بخش مصرف و تولید اگر این مشکلات در کشور ما وجود نداشته باشد تحریم‌ها 10 تا 15 درصد بیشتر تاثیر ندارد. -کشور ایران از لحاظ تعطیلات جزء پر تعطیلات‌ترین کشورهای دنیا است. همچنین در کشور ما براساس فرهنگ اسلامی ما بهترین تفریح کار است ولی برعکس در باور عمومی جامعه ما بهترین کار تفریح کردن است. -متاسفانه در کشور کسانیکه باید فرهنگ‌سازی کنند خودشان دچار عقب ماندگی فرهنگی هستند. -کشور ما چون درآمد نفتی آن زیاد است این توهم باعث شده است که مطالبه‌گر شویم. -در ایران این فضا حاکم است که دولت باید مخارج افراد را تأمین کند در صورتی‌که در سایر کشور های دنیا این ذهنیت وجود دارد که مردم باید کمک خرج دولت باشند. -یکی از معیارهای تنبلی اجتماعی این‌است که مردم نیاز خود را از دولت می‌خواهند که این سبک زندگی باید اصلاح شود.