حجت‌الاسلام شهاب: از صفات اصحاب سید الشهداء، امر ولایت پذیری است/
صرف انتساب به آل‌الله از آدم محب ولایت نمی‌سازد / قطعا قائمین به صلاه در روز عاشورا در سپاه کفر، نمازشان معراج نمی‌رود چون ولایت اهل بیت علیهم السلام را همراهش نداشت
به گزارش "وارث" مراسم عزاداری روز سوم محرم با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی کربلایی حسن حسینخانی و کربلایی محمد حسین حدادیان در هیئت انصار برگزار شد.
در ادامه متن سخنان حجت الاسلام شهاب را می خوانید:
یکی دیگر از صفات اصحاب سید الشهداء علیه السلام ، عبارت از امر ولایت پذیری این دستگاه و طایفه است. اینها از حیث پذیرش کیفیت چه در حوزه بصیرت دینی و چه در حوزه بصیرت اخلاقی و چه در حوزه بصیرت سیاسی آن آگاهی و بینش باطن را برای پذیرندگی از ناحیه امام حق دارند و نتیجتا عملی را که از خودشان صادر می کنند هم مطابق با عقل است و هم مطابق با شرع. صفت دوم ولایت پذیری و ولایت مداری است. این دو حرف است؛ ولایت مدار بودن و ولایت پذیر شدن. برای ولایت مداری باید مبنایی دستمان بیاید، بر دور کدام مدار انسان بچرخد؟! این خیلی مهم است. اسلام می فرماید: به معنای پذیرش دین حق است و ولایت حق طبق تعریف از ناحیه معصوم علیهم السلام ، ولی حق جز امام مبین کسی نیست. اسلام منهای ولایت معصوم دقیقا مثل یک بدنی می ماند که راس بر آن حاکم نیست. تمام قوام این هیکل به سر انسان است. وقتی این بدن راسی بر آن مستولی نباشد، بدن دیگر تعریفی ندارد!
از امام صادق علیه السلام در مورد سوره کهف آمده است: اگر کسی اهلیت این را بخواهد به خودش بدهد که به ملاقات خدا نائل شود، باید دو صفت داشته باشد؛ عمل صالح و عدم شرک. فقط پرستندگی از آن خداست.
امام صادق علیه السلام در جواب به این سوال که از ایشان پرسیدند در آیه " فلیعمل عملا صالحا"، عمل صالح چیست؟ فرمودند که: عمل صالح این است که انسان امام زمان خودش را بشناسد و دینش در غالب امامت تعریف شود. ولایت مداری زمانی است که در کنار معرفت ائمه جلوه گری کند.
در ادامه حضرت فرمودند: " ولا یشرک بعباده ربه احدا" ، نه اینکه سنگ و چوب و ستاره پرستی کند! چند خدایی دیگر بازار گرمی ندارد. بلکه از امام صادق علیه السلام امروز را می بیند. و آن توحید ناب و آن اسلامی که می تواند از اسلام یک موجود متعالی و برتر در عالم وجود تحویل بدهد، در یک عبارت نهفته است. حضرت فرمود: هر کس پای منطق علی علیه السلام تسلیم شد به اسلام واقعی و توحید واقعی را به دست آورده است. اگر توانستی در مدار ولایت اهل بیت علیهم السلام حرکت کنی، آن ولایتی که منطقش، منطق امام معصومی چون علی علیه السلام است، که مسئله آموز صد نبی مرسل بود. به حرف و لفظ، کسی را نمی خواهند!
در روایت دیگری از امام صادق علیه السلام آمده است: هرگز هیچ پیغمبری نبود که اقرار به ولایت ما کرد که ولایت الله بود. ولایت ما ولایت خداست. انبیا اقرار به این ولایت کردند و ما از منطق این ولایت دور هستیم. افرادی که ولایت ما را پذیرفتند، صاحبان عمل صالح هستند. یعنی نماز با ولایت است که عمل صالح می شود.
لذا قطعا قائمین به صلاه در روز عاشورا در سپاه کفر، نمازشان معراج نمی آورد. چون ولایت اهل بیت علیهم السلام را همراهش نداشت.
حسن این ولایت مداری این است که در مدار ولایت ائمه وقتی حرکت کردی، یعنی در مدار حق داری حرکت می کنی. ماهیت حق خیر است نه شر. خیر سعادت و تکامل و تعالی می آورد. و فرمودند: دشمنان ما، نقطه راس شرورند و ماهیت شر سعادت نیست.
لذا اصحاب امام حسین علیه السلام بین خیر و شر را کاملا فهمیدند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: نباید در ولایت مداریت، منتسب به اهل بیت علیهم السلام باشی! صرف انتساب به آل الله از آدم محب ولایت نمی سازد. اصحاب ثقیفه منتسب به پیغمبر صلی الله علیه و آله بودند. بعد خدا را ملاقات کردند؟ اگر خدا بخواهد اینها را به ملاقات خودش در بیاورد و بعد بگوید شیعیان علی علیه السلام هم لایق دیدار من هستند، من از همین دنیا می گوییم: خدایا ما نمی خواهیم ببینیمت! چون نه بر اساس عدل عمل کردی و نه حکمت! از امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که ملحق به ما شد نجات پیدا کرده است. باید وحدت ذاتی با امامت داشته باشی.
شیخ عباس قمی می فرماید: روزی امیر المومنین علیه السلام با یکی از اصحاب به مسجد رفتند برای امر قضاوتی. از منزل که بیرون آمدند بعد از گذشتن چند قدمی، قنبر می گوید ناگهان دیدم علی علیه السلام پایش را گرفت و اظهار درد کرد. عرض کرد: آقا جان، پایتان به سنگ خورد و نه به مانعی! چرا اظهار درد و ناراحتی می کنی؟ فرمودند: شیعه ای از محبین ما در بصره پایش به سنگ خورد و پایم به درد آمد. چند روزی گذشت برای نماز ظهر به مسجد آمدیم وارد شبستان که شدیم، امام به قنبر فرمودند: پیرمردی را که کنار زاویه مسجد نشسته است و عبادت می کند را میبینی؟ عرض کردم: بله آقا! فرمودند: این همان شیعه ای از محبین ماست که در بصره پایش به سنگ خورد و پایم به درد آمد. از امام علی علیه السلام پرسیدم: چگونه می شود اینقدر نزدیک به هم باشی؟ فرمودند: مگر اویس قرنی را از یاد برده ای؟!
رمز الحاق در ولایت مداری اهل بیت علیهم السلام، اطاعت پذیری از امر آنهاست. ولایت مداری در دوران غیبت باری سنگین تر از سایر زمانها دارد. امروز وظیفه ما سنگینتر از زمانی است که امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف هست. اگر توانستی در مدار ولایت امام معصوم علیهم السلام در عصر غیبت عادت به اطاعت پذیری بکنی، موقعی که امام زمانت آمد در دولت کریمه اش عمل می کنی حرفی در آن نیست.
در مدار ولایت بودن، اطاعت محض می خواهد.
امام صادق علیه السلام فرموده اند: در یکی از شهر ها قبل از ورود به شام، اینقدر سر جدم زیر سم ستوران ماند، که حضرت رقیه سلام الله علیها چیز سالمی تحویل نگرفت. در اثر بارش سنگ و چوب خیزران لب و دندان ابی عبدالله علیه السلام در هم شده بود.
