توصیه‌های پیامبر(ص) به اباذر غفاری از زبان آیت‌الله علوی گرگانی
کتاب "توصیه‌های پیامبر اعظم(ص) به اباذر غفاری" از زبان آیت‌الله علوی گرگانی به شرح بیانات پیامبر اسلام خطاب به این یار وفادار می‌پردازد/"ای ابوذر! بر عمر خود بخیل‌تر از درهم و دینارت باش"
به گزارش خبرنگار «نسیم»، رسول رحمت، پیامبر بزرگ اسلام به فرموده قرآن کریم اسوه حسنه و والاترین الگو برای بشریت است. به اعتقاد مسلمانان سیره پیامبر که شامل قول، فعل و تقریر ایشان است یکی از بزرگترین ذخایر ما برای کشف حقایق بندگی است. در بررسی سیره پیامبر از ابتدا تا کنون آثار ارزشمند بسیاری به رشته تحریر در آمده که هر یک از نقاط مثبت و منحصر به فردی برخوردار است، اما این دریای عمیق را انتهایی نیست و هر روز در صیدی تازه شاید مروارید درخشان دیگری به تور صیاد آید.
جلد چهارم از مجموعه کتب "انوار اخلاقی" شامل درس های اخلاقی حضرت آیت الله علوی گرگانی با عنوان "پندهای رسول اعظم (ص) به اباذر غفاری" است که توسط این استاد برجسته اخلاق در ایام تحصیلی حوزه علمیه قم برای طلاب و روحانیون در قالب سخنرانی بیان شده است.
در مقدمه این کتاب آمده است: "پیامبر اسلام در زمان ها و مکان های مختلف و به مناسبت های گوناگون، زبان به وعظ و اندرز می گشودند و مردم را از سرچشمه جوشان حکمت های الهی خود سیرب می ساختند و زنگار غفلت را از آینه قلب آنان می زدودند. یکی از مهمترین مواعظی که رسول خدا(ص) بیان فرموده اند، موعظه ای است که ایشان آن را خطاب به یار وفادارشان، ابوذر غفاری، بیان کرده اند. در این موعظه، تنه ابوذر مخاطب رسول خدا نیست، بلکه تمام انسان های آزاداندیش دنیا در تمام زمان ها و مکان‌ها، مخاطب این پندهای جاودانی هستند."
دفتر نشر معارف این کتاب را در نوبت اول در 1500 شمارگان و در 300 صفحه و با قیمت روی جلد 92000 ریال چاپ کرده که بخش های مختلفی از جمله؛ محرومیت از رزق و روزی، نماز، نور چشم رسول خدا، آرزوی بهشت، گرامی ترین مردم، محبوب ترین مردم، صدقات واقعی، تاثیر دعا، غیبت، در مذمت فخرفروشی، هدیه ابوذر، بافضیلت ترین جهاد، صحف حضرت موسی، معاشرت با اقوام و مساکین و.... را شامل می شود،
در بخشی از کتاب تحت عنوان " بانوان بهشتی" آمده است:
یا اباذر! لو امرأه من نساء اهل الجنه اطلعت من سماء الدنیا فی اللیله لأضائت لها الارض افضل مما یضییء بالقمر لیله البدر. ای اباذر! اگر یکی از بانوان بهشتی در شبی ظلمانی در آسمان دنیا نمایان شود، تمام زمین را روشن کند، به صورتی که از ماه شب چهارده بیشتر است.
خداوند بهشت و آنچه در آن است را برای بندگنش آفریده است. حق تعالی این لذایذ را برای بندگان آفرید که استفاده کنند. پروردگار عالم در آن همه عواملی را که موجب تحریک عشق انسان به اوست، ذکر کرده است. از لباس و طلا و نقره و فرش و ستبرق و آنچه که در این دنیا به ذهن ما خطور نمی کند و فرموده است: آنچه را که دوست دارید ، در آخرت برای شما ذخیره می کنیم و این هم علامت این است که خدا ما بندگانش را دوست دارد. فراتر از پدری که دوست دارد فرزندش خوب باشد، همه چیز را برای او آماده می کند و در حق او محبت می کند. پروردگار عالم در حق بندگانش خیلی لطف دارد تا آن ه در راه او قدم بردارند.
« و لو وجد ریح نشرها جمیع اهل الارض و لو ان ثوبا من ثیاب اهل الجنه نشر الیوم فی الدنیا»؛ حوری بهشتی آن قدر معطر است که تمام اهل زمین بوی عطر او را حس می کنند و اگر لباسی از لباس های بهشت را در این دنیا پخش کنند «لصعق من ینظر الیه و ما حملته ابصارهم» هرکس آن را نگاه کند، از شادمانی بی حال می شود و چشمش توان دیدن آن را ندارد. البته کسی که به بهشت می رود در آن جا خداوند لقای خویش را هم می دهد؛ پس بنابراین بکوشیم تا بنده خوب خدا باشیم و از این نعمت ها بهره مند شویم.
