COP۲۴؛ توافقی ضعیف درباره مقررات پیمان آب و هوایی پاریس

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، هیات هایی از تقریبا 200 کشور جهان از جمله آمریکا در کنفرانس آب و هوایی لهستان دور هم جمع شدند و مقرراتی را برای سنجش، گزارش دهی و راستی آزمایی تلاش ها برای کاستن میزان گازهای گلخانه ای در راستای توافق اقلیمی پاریس 2015 تعیین کردند. «آندرو لایت» استاد سیاست عمومی و علوم اتمسفری در دانشگاه جورج میسون آمریکا یکی از مذاکره کنندگان توافق پاریس در دولت «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا درباره توافق بدست آمده در لهستان، در نشریه یو.اس.ای تو دی نوشت: این توافق که از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می خواهد از دستورات مشابهی در توافق پاریس پیروی کنند، دستاورد مهمی بود که می تواند آمریکا را به بازگشت به توافق آب و هوایی تشویق کند. وی بر اهمیت شفافیت و «انعطاف پذیری» توافق برای کشورهای فقیر و کوچک به منظور امکان پیروی از آن تاکید کرد و نوشت که آمریکا از لحاظ فنی خارج از توافق قرار ندارد و چهار سال طول می کشد تا به طور کامل از توافق آب و هوایی خارج شود. هیات آمریکایی در این کنفرانس به ریاست «جودیت گاربر» معاون ارشد دستیار وزیر امور خارجه در اداره اقیانوس ها و امور علمی و محیط زیست بین المللی شرکت کرد. این وزارتخانه در بیانیه ای اعلام کرده که انتشار گاز دی اکسید کربن مربوط به انرژی در امریکا از سال 2005 میلادی با وجود رشداقتصادی 19.4 درصدی 14 درصد کاهش یافته است. در این بیانیه تاکید می شود که تصمیم آمریکا برای خروج از توافق پاریس تغییری نکرده است اما نشست های لهستان به «گامی اساسی در جهت مسئولیت پذیری رقبای اقتصادی برای گزارش دادن میزان انتشار گازهای آلاینده» بوده است. آمریکا در حمایت از توافق پاریس زیر بار هیچ فشار یا تعهد مالی نمی رود و اجازه نمی دهد توافقات آب و هوایی به عنوان ابزاری برای توزیع دوباره ثروت مورد استفاده قرار بگیرند. ** در COP24درباره چه چیزی توافق شد؟ کشورهای حاضر در کنفرانس آب و هوایی کاتوویتس در لهستان(COP 24) درباره اجرای توافق پاریس از سال 2020 به توافق رسیدند. این توافق شامل چگونگی ارزیابی دولت ها از تلاش هایشان برای کاهش انتشار آلاینده ها، ارائه گزارش و راستی آزمایی آن است. این یک موضوع کلیدی است زیرا همه کشورها را ملزم می کند به استانداردهای مناسبی پایبند باشند و امکان شانه خالی کردن از تعهدات شان را دشوار می کند. یکی از موضوعاتی که جای آن در مذاکرات خالی بود، پرداختن به این سوال کلیدی بود که کشورها چگونه می توانند در جهت دستیابی فوری به تحقق اهداف خود در کاهش انتشارگازهای گلخانه ای گام بردارند. در حال حاضر جهان خود را آماده افزایش دمای بالای 3 درجه سلیسیوس نسبت به سطوح قبل از صنعتی شدن می کند که به گفته دانشمندان فاجعه بار خواهد بود وعامل بروز خشکسالی، سیل، افزایش سطح آب دریاها و کاهش بهره وری کشاورزی خواهد شد. کشورها تا سال 2020 باید نشان دهند که به اهداف ترسیم شده در یک دهه قبل برای کاهش گازهای گلخانه ای دست یافته اند و بر اهداف جدی تر و جدیدتری تاکید خواهند کرد. مهم‌ترین تعهد کشورها در قالب پیمان پاریس، کاهش 1.5 درجه‌ای دمای زمین تا سال 2030 با کاهش تولید 50 درصدی گازهای گلخانه‌ای (مونواکسید کربن) است. توافق لهستان هیچ تعهد جدیدی برای مقابله با گرمایش کره زمین بر دولت‌های عضو تحمیل نکرده است. مجمع بین دولتی تغییرات اب و هوایی (IPCC) دو ماه پیش هشدار داد که اگر دمای زمین به 1.5 درجه بالاتر ازسطح صنعتی شدن برسد تبعات وخیمی خواهد داشت که از جمله از بین رفتن صخره های مرجانی و برخی گونه ها است. بر اساس یافته های این مجمع، جهان کمتر از یک دهه وقت دارد تا انتشار آلاینده های گلخانه ای را تحت کنترل قرارداده و آن را به نصف کاهش دهد؛ موضوعی که به ایجاد ثبات آب و هوایی کمک خواهد کرد. **انتشار کربن در جهان افزایش یافته است پس از یک دوره تثبیت، به نظر می رسد انتشار کربن در جهان بار دیگر افزایش یافته است. استفاده از زغال سنگ ادامه دارد و نفت همچنان عامل محرکه بیشتر اقتصاد جهان است. انرژی پاک با سرعتی بیش از آنچه که پیش بینی شده بود در دسترس و هزینه های آن درحال کاهش است اما سرعت استفاده ازآن باید افزایش یابد. زیرساختارهایی همچون نیروگاه های تولید برق، شبکه های حمل و نقل و ساختمان سازی موضوعی محوری هستند. بسیاری اکنون بر ضرورت سرمایه گذاری بر پروژه های کربن زدایی در اتمسفر تاکید دارند. **گام بعدی چیست؟ سازمان ملل بار دیگر سال آینده در شیلی تشکیل جلسه می دهد تا درباره مولفه های نهایی مقررات توافق پاریس مذاکره کرده و اهداف بیشتری برای کاهش گازهای گلخانه ای در آینده ترسم کند. اما کنفرانس مهم تر در سال 2020 برگزار می شود و درآن کشورها تا آن زمان باید به تعهدات خود عمل کرده باشند و اهداف جدیدی را برای سال 2030 و بعد از آن ترسیم کنند. این کنفرانس ممکن است در انگلیس یا ایتالیا برگزار شود و هردو کشور پیشنهاد میزبانی آن را داده اند. اروپام**9158**1485

منبع: ایرنا

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.