اخبار آرشیوی

به گزارش«نسیم»، متن کامل این نامه خطاب به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل بدین شرح است: سرکار خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل سلام علیکم همانطور که می‌دانید اکنون بیش از یکسال از آغاز اعتراضات مردمی در کشور بحرین می گذرد و مردم بحرین که بدنبال ایجاد اصلاحات اساسی در این کشور بوده اند با برگزاری تجمعات مسالمت آمیزِ مختلف، مطالبات خود را بارها از دولتشان مطرح کرده اند. این در حالی است که دولت آل خلیفه نه تنها گامی مثبت برای انجام اصلاحات بر نداشته است بلکه با سرکوب شدید اعتراضات و استفاده از خشونت، مرتکب موارد متعدد نقض حقوق بشر در بحرین گردیده و بدین منظور از حمایت های تسلیحاتی و دیپلماتیک آمریکا و انگلیس، کمک های نظامی امنیتی عربستان و سانسور رسانه ای اقدامات غیر قانونی خود نیز بهره برده است. اینک ما جمعی از فعالان حقوق بشر در تشکل های دانشجویی ایران، در آستانه برگزاری نشست دوره ای شورای حقوق بشر Universal Periodic Review (یو.پی.آر) برای بررسی وضعیت حقوق بشر در بحرین، معتقدیم بر اساس مبنای ساز وکار بررسی دوره ای یو.پی.آر یعنی منشور ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، معاهدات حقوق بشری که کشورها به عضویت آنها در آمده اند، تعهدات دواطلبانه دولتها از جمله تعهداتی که در چارچوب انتخابات و اعلام نامزدی کشورها برای عضویت در شورا داده می شود و حقوق بین الملل بشر دوستانه، در موارد قابل استنادی دولت بحرین مرتکب موارد متعدد نقض حقوق بشر گردیده و اعتراضات مسالمت آمیز مردم بحرین را با توسل به خشونت و استفاده از تسلیحات نامتعارف سرکوب می نماید. از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر کشورهای عضو در این شورا انتظار می رود در بررسی وضعیت حقوق بشر کشور بحرین سیاستی مبتنی بر فرآیندی عینی، شفاف، غیر گزینشی، سازنده و رفتاری غیر خصمانه و غیر سیاسی اتخاذ شده تا بصورت دقیق موارد متعدد نقض حقوق بشر رسیدگی گردیده و عاملان و حامیان این مسئله مورد مجازات و تعقیب قرار گیرند. اینک به برخی موارد نقض حقوق بشر در بحرین که طی یکسال اخیر و در پی اعتراضات مسالمت آمیز مردم این کشور بدنبال رسیدن به اصلاحات مورد نظر و حقوق پذیرفته شده در اعلامیه ها و معاهدات حقوق بشری توسط دولت آل خلیفه صورت گرفته اشاره می کنیم: 1.توسل به خشونت و استفاده نامتعارف از زور برای سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم در شهرهای جد حفص، الدیه، ابوصیبع، الدراز، الدیره، المعامیر، الکوره، راس الرمان و روستاهای العکر و السنابس و ...؛ 2.دخالت نظامیان خارجی کشور عربستان در سرکوب اعتراضات داخلی، در حالیکه بر اساس پیمان نظامی "سپر جزیره" که با هدف ایجاد یک قدرت نظامی خلیجی جهت دفاع از امنیت کشورهای حوزه خلیج فارس و حمایت این کشورها از تعدی‌ها و تجاوزات خارجی تشکیل شده است، هیچگونه ارتباط منطقی بین ورود نظامی هریک از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در اختلافات داخلی و تظاهرات سیاسی کشور عضو دیگر ندارد و در نتیجه اقدامی مغایر با مفاد پیمان نظامی "سپر جزیره" تلقی می شود. 3.تیراندازی عامدانه از فواصل بسیار نزدیک به مردم؛ 4.کشتار دهها بحرینی شرکت کننده در اعتراضات مردمی مثل علی الشیخ و شهید السید هاشم سعید، حسین البقالی، سلما محسن؛ 5.استفاده از گازهای سمی و تسلیحات نامتعارف همچون بمب های ناپالم که این مواد "آرام سوز" و چسبنده، بدنه اجسام (یا انسان) را به تدریج و به طرز فجیعی می‌سوزانند. چند قطره از مایع بمب ناپالم کافی است تا جسمی در ابعاد تقریبا دو متر مکعب را بتوان نابود کرد و این بمب ها علیه انقلابیون بکار گرفته می شود که تا کنون منجر به کشته شدن دهها غیر نظامی شده است؛ 6.ممانعت از اعزام کادر پزشکی و پرستاری برای امدادرسانی به مجروحان؛ 7.دخالت گسترده نیروهای امنیتی و نظامی در بخش بیمارستانی که حتی در برخی موارد با یورش به این مراکز درمانی اقدام به کشتار مجروحین کرده اند؛ 8.ربایش مجروحین از بیمارستانها و انجام عملیات ترور هدفمند؛ 9.شناسایی و ترور کادر امدادی بیمارستانهای بحرین که به صورت خودجوش اقدام به درمان مجروحین کرده بودند. مثل دکتر علی العکری و دکتر یاسین ضیف جراحان بحرینی فارغ‌التحصیل از رویال کالج دوبلین و ترور و شهادت "بهیه العرادی" با اصابت گلوله مستقیم به سر به علت مشارکت در درمان مجروحین میدان لؤلؤ؛ 10.دستگیری و بازداشت بی رویه و تصاعدی هزاران نفر از شهروندان بحرینی به ویژه جوانان و انتقال آنان به اماکن نامعلوم همچون احمد مشیمع و حسن عون؛ 11.بازداشت و زندانی کردن دهها بانوی بحرینی به علت مشارکت در تظاهرات علیه رژیم آل خلیفه؛ 12.تعرض به بانوان بحرینی و هتک حرمت آنها توسط نیروهای امنیتی آل خلیفه و آل سعود؛ 13.یورش ناگهانی و بدون اعلام قبلی به منازل مسکونی و شکستن وسایل و سرقت دارایی ها و بازرسی این اماکن بدون حکم قضایی و قانونی همراه با بازداشت برخی از ساکنین منازل؛ 14.یورش به مساجد و حسینیه ها و تخریب عامدانه اماکن مقدس مذهبی؛ 15.ممانعت از برگزاری مراسم مذهبیِ شیعیان و حمله به تجمعات عزاداران؛ 16.جلوگیری از فعالیت گروههای سیاسی و تلاش برای انحلال احزاب مخالف رژیم آل خلیفه همچون جمعیت الوفاق بحرین؛ 17.بازداشت و شکنجه دهها کودک بحرینی و آزار و اذیت جنسی آنها توسط نیروهای امنیتی؛ 18.محرومیت بیش از صدها ورزشکار بحرینی به اتهام مشارکت در تظاهرات از جمله "علاء و محمد حبیل" بازیکنان برجسته تیم ملی فوتبال بحرین؛ 19.اخراج و برکناری بیش از هزاران نفر از شهروندان بحرینی از کار و خانه نشین کردن آنان مثل اخراج 7 تن از معلمان بحرینی و محاکمه مهدی ابودیب رئیس اتحادیه صنفی که این معلمان عضو آن هستند و نیز جلیله السلمان معاون وی به بهانة شرکت در تجمعات اعتراضی و تضعیف ثبات ملی؛ 20.تحت فشار قرار گرفتن یا بیکار شدن بیش از 80 روزنامه‌نگار؛ 21.سانسور حدود 30 سایت مخالف سیاست های دولت؛ 22.طرح مسئله الحاق غیر قانونی بحرین به عربستان برای فشار بیشتر به مردم این کشور در حالیکه بر اساس بند 2 ماده یک منشور ملل متحد مصوب 1945 میلادی در بیان مقاصد و اصول ملل متحد، بر خود مختاری ملل در انجام امور داخلی تأکید شده است؛ همچنین طبق بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد نیز به عدم استفاده از زور، تهدید و ... علیه تمامیت عرضی هر کشور دیگر اشاره شده است. در نتیجه هرگونه دخالت نظامی دولت عربستان در مسئله داخلی بحرین مخالف نص صریح منشور ملل متحد بوده و نقض آشکار قوانین بین المللی به شمار می آید؛ 23.بازداشت بیش از 70 رهبر احزاب مخالف در بحرین و تحت فشار قرار دادن آنها مثل نبیل رجب رییس مرکز حقوق بشر بحرین و عبدالهادی الخواجه، فعال بحرینی که بیش از 90 روز از اعتصاب غذای وی می گذرد و حمله به منازل تعدادی از آنها مثل دبیر کل جمعیت الوفاق بحرین؛ کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متأسفانه باید اشاره کرد که از زمان آغاز اعتراضات مردمی در کشور بحرین بنا بر گزارشات نهادهای بین المللیِ حقوق بشری و فعالان حقوق بشر در بحرین، تا کنون بیش از 30 هزار مورد نقض حقوق بشر در این کشور به ثبت رسیده است ولی علیرغم هشدار جنابعالی به دولت آل خلیفه در خصوص رعایت حقوق بشر در بحرین، اخطار سرکار خانم کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به دولت بحرین و ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی عبدالهادی الخواجه، هشدار عفو بین الملل در خصوص بازداشت های خودسرانه و شنکجه زندانیان بحرینی، دولت بحرین از ورود ناظران بین المللی حقوق بشر همچون اعضای سازمان "پزشکان برای حقوق بشر" به این کشور ممانعت می ورزد و اجازه بررسی وضعیت حقوق بشر در بحرین را نمی دهد. این در حالی است که کشورهای عضو شورای حقوق بشر موظفند با نهادهای حقوق بشری در تهیه گزارشات غیر گزینشی، شفاف و غیر سیاسی همکاری کرده و وضعیت حقوق بشر در کشور خویش را بر اساس فرآیند همکاری و گفتگوی تعاملی، ارتقاء بخشند. لذا از شما تقاضا می شود با بررسی دقیق به وضعیت حقوق بشر در نشست پیش رو و با تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر در بحرین، از ساز و کار شورای حقوق بشر در پیشبرد اهداف آن نهایت بهره را ببرید. جمعی از فعالان حقوق بشر در: بسیج دانشجویی دانشگاه های امام صادق(ع)، امیرکبیر، شهید بهشتی، تهران، علامه طباطبائی، علم و صنعت، صنعتی شریف و خواجه نصیر جنبش عدالتخواه دانشجویی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل اتحادیه بین المللی امت واحده