سرکرده تروریست‌ها در سوریه با مقامات اطلاعاتی ترکیه دیدار کرده است

نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد گفت اینکه شورای امنیت بر استقلال سوریه تاکید دارد از سوی کشورهای عضو همین شورا نقض می‌شود.

به گزارش نسیم به نقل از شبکه تلویزیونی الاخباریه سوریه، بشار الجعفری در نشست شورای امنیت سازمان ملل در خصوص بررسی اوضاع بشری در سوریه افزود در سایه سکوت برخی از کشور‌ها که از اراضی آن‌ها برای ورود تروریست‌ها به خاک سوریه استفاده می‌شود و در سایه اقدام برخی که از مبارزه با تروریسم به عنوان ابزاری برای محقق کردن اهداف خاص خودشان بهره برداری می‌کنند نمی‌توانیم درباره پایان بحران بشری در سوریه سخن بگوییم. برخی کشور‌ها به رغم هزاران مایل فاصله به خود جرات می‌دهند به منطقه بیایند و به بهانه حمایت از امنیت ملی خود در مقابل خطر تروریسم در کشور دیگری دخالت نظامی کنند ولی در همین زمان حق و وظیفه دولت و مردم سوریه را در جنگ با‌‌ همان تروریسم که ملت ما را در کشور ما هدف قرار می‌دهد انکار می‌کنند. آنچه باعث بد‌تر شدن اوضاع شده این است تروریستی را که ما در خاک و سرزمین خود هدف قرار می‌دهیم ناگهان از نظر آنان (کشورهای حامی تروریسم) شهروند غیر نظامی و بی‌گناهی می‌شود که بمب بر سرش ریخته می‌شود. برخی ادعا می‌کنند که تروریسم خارجی که مرز‌ها را در نوردیده است و قطعنامه شورای امنیت آن را محکوم می‌کند نتیجه بحران سوریه است نه عامل آن. امروز کار به جایی رسیده است که یکی از همکاران زن به طور سرسری و جزئی اوضاع در سوریه را توصیف می‌کند. توصیفی که از لحاظ سیاسی نیز وارد و قابل قبول نیست.

او ادامه داد: یکی از نمایندگان در شورای امنیت گفت دولت سوریه و داعش یکی هستند و مردم بی‌گناه را می‌کشند. ذکر این نکته خطاب به همکارم ضروری است که جنگنده‌های کشور وی یک مرکز نگهداری کودکان کر و لال را در شهر الرقه بمباران کردند. این مرکز را تخریب کردند و ده‌ها کودک بی‌گناه را کشتند. این اقدام نیز تحت بهانه مبارزه با داعش صورت گرفت. یک همکار دیگر گفت که حل سیاسی در سوریه باید بدون بشار اسد صورت بگیرد. در ادامه افزود که کشورش از طرح استفان دی می‌ستورا فرستاده سابق سازمان ملل به سوریه حمایت می‌کند. این تناقض عجیب در رفتار‌ها و گفتار‌ها بیانگر آن است که برخی مفهوم سخن و گفتار سیاسی را درک نکرده‌اند و از تحولات اوضاع در سوریه اطلاعی ندارند. آقای رییس آیا کسی هست که رابطه بحران سوریه را با ده‌ها هزار تروریست خارجی برای ما تشریح کند؟ تروریست‌هایی که از مرزهای بین المللی می‌آیند. از فرودگاه‌های بین المللی تردد می‌کنند و خود را به سوریه می‌رسانند. تروریست‌هایی که گذرنامه‌های رسمی دارند. به ده‌ها کشور تعلق دارند. از استرالیا و آمریکا و اروپا به سوریه می‌آیند. البته که با کمک کامل دستگاه‌های اطلاعاتی برخی کشور‌ها تردد می‌کنند. کشورهایی که برخی از آن‌ها معروف و عضو شورای امنیت سازمان ملل نیز هستند. گزارش گروه رصد سازمان ملل متحد درباره پدیده جنگجویان خارجی و تروریست‌های خارجی گواهی بر سخنان من است. یعنی این چیزهایی که من می‌گویم در واقع‌‌ همان گزارش سازمان ملل است. آیا ممکن است برای ما توضیح داده شود که چه ارتباطی بین بحران سوریه و قاچاق انواع سلاح‌ها از کشورهای لیبی، ترکیه، لبنان و دیگر کشور‌ها به کشور من (سوریه) وجود دارد؟ قاچاق سلاح به سوریه از‌‌ همان آغاز بروز بحران در سوریه رخ داد. آیا ارتباطی بین بحران سوریه و فتواهای جاهلی وجود دارد؟ فتواهایی که در عربستان و قطر و دیگر کشور‌ها درباره جهاد، جهاد نکاح و جنگ با کفار در سوریه و ذبح اقلیت‌ها صادر می‌شود. آقای رییس نمی‌توانیم درسایه سکوت برخی از کشور‌ها در استفاده تروریست‌ها از اراضی آن‌ها برای ورود به سوریه درباره پایان درد و رنج شهروندان سوری در داخل یا خارج از این کشور سخن بگوییم در چنین شرایطی نمی‌توانیم درباره پایان فاجعه بشری در سوریه سخن بگوییم. تا زمانی که برخی از تروریسم به عنوان ابزاری برای اجرای برنامه‌ها و اهداف سیاسی خاص خود استفاده می‌کنند نمی‌توانیم درباره پایان بحران بشری در سوریه سخن بگوییم. بدیهی است تا زمانی که برخی اعتقاد ندارند بحران سوریه از طریق سیاسی و گفتگوی ملی سوری سوری و بدون دخالت خارجی حل و فصل می‌شود نمی‌توانیم درباره پایان بحران انسانی سخن بگوییم.

بشار الجعفری نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد در ادامه سخنانش افزود حامیان گروه‌های تروریستی کنفرانس ژنو ۲ را به شکست کشاندند. برای ناکام گذاشتن نخستین دور از نشست‌های مشورتی سوری سوری در مسکو و همچنین دومین نشست مسکو تلاش کردند. به تازگی نیز برای ناکام گذاشتن طرح استفان دی می‌ستورا فرستاده ویژه سازمان ملل متحد به سوریه در خصوص توقف درگیری‌ها در شهر حلب تلاش کردند. با علم به اینکه دولت سوریه با طرح دی می‌ستورا موافقت کرد و تعامل مثبتی با وی داشت. ما معتقد بودیم که طرح دی می‌ستورا به بهبود اوضاع انسانی در شهر حلب کمک می‌کند. آیا در سایه ادامه اعمال فشارهای غیرقانونی و زورگویانه برخی کشور‌ها بر ملت سوریه می‌توان به بهبود اوضاع انسانی در این کشور امید داشت. آیا می‌توان به بهبود اوضاع انسانی در کشور سوریه امید داشت در حالی که برخی از کشور‌ها حمایت سخاوتمندانه از تروریسم را بر حمایت از طرح کمک‌های بشردوستانه ترجیح می‌دهند. برخی از همکاران در این جمع بر این ادعا اصرار دارند که دولت سوریه برخی از مناطق را محاصره کرده است و از ورود کمک‌ها برای غیرنظامیان مستقر در این مناطق جلوگیری می‌کند. حقیقت این است که این مناطق، امن و باثبات بوده‌اند و هیچ بحران انسانی یا غیر انسانی در آن وجود نداشته است. ولی از زمانی که گروه‌های تروریستی وارد آن‌ها شدند و از ساکنان آن به عنوان سپر انسانی استفاده کردند بحران نیز آغاز شد. تروریست‌ها از ورود کمک‌های انسانی به این مناطق جلوگیری می‌کنند. تروریست‌ها کمک‌های انسانی را برای خود مصادره و غیرنظامیان را از آن محروم می‌کنند. در واقع این مناطق از داخل محاصره شده است و تروریست‌ها از جمله عناصر داعش و جبهه النصره ساکنان این مناطق را محاصره کرده‌اند. در سایه وضع کنونی دولت سوریه باید به وظیفه خود مانند هر دولت دیگری در جهان در قبال شهروندانش عمل و با گروه‌های تروریستی مبارزه کند و از تردد آنان به دیگر مناطق امن جلوگیری کند. بنابراین حضور تروریست‌ها باعث ایجاد بحران‌ها و مشکلات زیادی شده است. سخن گفتن درباره حوادثی که به تازگی در اردوگاه یرموک رخ داده است در این نشست می‌سر نیست. برخی دولت سوریه را به محاصره اردوگاه یرموک متهم می‌کنند. اگر دولت سوریه این اردوگاه را محاصره کرده است پس چگونه تروریست‌های جبهه النصره و داعش توانستند وارد آن شوند؟ آیا از کسانی که دولت سوریه را به محاصره اردوگاه یرموک متهم می‌کنند کسی می‌تواند به این سوال پاسخ دهد؟ آیا ادامه ورود و خروج تروریست‌ها و انتقال سلاح به مناطقی که گفته می‌شود تحت محاصره دولت سوریه قرار دارد از جمله اردوگاه یرموک امری قابل قبول است. آیا کسی هست که این سوال ما را پاسخ بدهد چرا ساکنان داخل این مناطق که گفته می‌شود تحت محاصره دولت سوریه قرار دارد همچنان به فرار از این مناطق به مناطقی که نیروهای سوری حضور دارند ادامه می‌دهند. این افراد به دنبال و در جستجوی مکان امنی به خصوص در دامن دولت و ارتش سوریه هستند. اگر دولت سوریه این افراد را بمباران می‌کند چرا از دست تروریست‌های مستقر در داخل اردوگاه فرار می‌کنند و به سوی دولت سوریه باز می‌گردند. من می‌خواهیم واقعیت اردوگاه یرموک را برای شما تشریح کنم. زیرا برخی از همکاران واقعیت‌های موجود را وارونه جلوه دادند و برای منحرف کردن افکار عمومی تلاش کردند و تلاش می‌کنند. اردوگاه قبل از بحران در سوریه در سال ۲۰۱۱، پانصد هزار نفر جمعیت داشت. دویست هزار نفر از آنان آوارگان فلسطینی بودند. فلسطینیان به خاطر تجاوز رژیم صهیونیستی به اراضیشان آواره شده بودند. صهیونیست‌ها آنان را از منازلشان اخراج کرده بودند. بقیه ساکنان این اردوگاه نیز شهروندان سوری بودند. یعنی تعداد شهروندان سوری در اردوگاه یرموک بیشتر از تعداد آوارگان فلسطینی بود. دولت سوریه بعد از یورش تروریست‌ها به همه ساکنان این اردوگاه برای خروج امن از آن کمک کرد. برای آنان لوازم و وسایل ضروری معیشتی و زندگی را فراهم کرد. دولت سوریه این کار را کرد. دولت سوریه به پانصد هزار نفر در اردوگاه یرموک کمک کرد تا زندگی شرافتمندانه و کریمانه‌ای داشته باشند. اما امروز تنها هزار نفر در اردوگاه یرموک به سر می‌برند نه هجده هزار نفری که برخی گفتند. هزار نفری که هیچ زن و کودکی در میان آنان نیست. امروز و تا این لحظه‌ای که من با شما سخن می‌گویم تروریست‌ها و شماری مرد در این اردوگاه حضور دارند و شمار آنان کمتر از هزار نفر است.